Ewangelia według św. Marka 1
1
Kazanie Jana Chrzciciela
(Mat. 3,1—12; Łuk. 3,1—17)
1Początek ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym.
2 #
Mal. 3,1; Mat. 11,10; Jan 3,28 Jak napisano u Izajasza proroka:
Oto posyłam anioła mego przed tobą, który przygotuje drogę twoją.
3 #
Izaj. 40,3
Głos wołającego na pustyni:
Gotujcie drogę Pańską;
Prostujcie ścieżki jego.
4Na pustyni wystąpił Jan. Chrzciciel i głosił chrzest upamiętania na odpuszczenie grzechów.
5I wychodziła do niego cała kraina judzka i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, a on chrzcił w rzece Jordanie wyznających grzechy swoje.
6 #
II Król. 1,8; Zach. 13,4 A Jan. miał na sobie odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany wokół bioder swoich, i jadał szarańczę i miód leśny,
7 #
Dz. 13,25
A głosił, mówiąc: Idzie za mną mocniejszy niż ja, któremu nie jestem godzien, schyliwszy się, rozwiązać rzemyka u sandałów jego.
8Ja chrzciłem was wodą, On zaś będzie chrzcił was Duchem Świętym.
Chrzest Jezusa
(Mat. 3,13—17; Łuk. 3,21—22)
9 #
Łuk. 2,51
I stało się w owe dni, że przyszedł Jezus z Nazaretu Galilejskiego i został ochrzczony przez Jana w Jordanie.
10I zaraz, kiedy wychodził z wody, ujrzał rozstępujące się niebiosa i Ducha nań zstępującego jako gołębica.
11 #
Mar. 9,7; Ps. 2,7; Izaj. 42,1 I rozległ się głos z nieba: Tyś jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem.
Kuszenie Jezusa
(Mat. 4,1—11; Łuk. 4,1—13)
12I zaraz powiódł go Duch na pustynię.
13 #
Ps. 91,13; Jan 1,51 I był na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez szatana, i przebywał pośród zwierząt, a aniołowie służyli mu.
Początek nauczania
(Mat. 4,17; Łuk. 4,14—15)
14A potem, gdy Jan. został uwięziony, przyszedł Jezus do Galilei, głosząc ewangelię Bożą
15 #
Gal. 4,4
I mówiąc: Wypełnił się czas i przybliżyło się Królestwo Boże upamiętajcie się i wierzcie ewangelii.
Powołanie pierwszych uczniów
(Mat. 4,18—22; Łuk. 5,1—11)
16A przechodząc nad Morzem Galilejskim, ujrzał Szymona i Andrzeja, brata Szymona, którzy zarzucali sieci w morze; byli bowiem rybakami.
17 #
Mat. 13,47
I rzekł do nich Jezus: Pójdźcie za mną, a sprawię, że staniecie się rybakami ludzi.
18I zaraz porzucili sieci, i poszli za nim.
19A gdy postąpił nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, oraz brata jego, Jana, którzy byli w łodzi i naprawiali sieci.
20I zaraz powołał ich; a oni, pozostawiwszy ojca swego, Zebedeusza, z najemnikami w łodzi, poszli za nim.
Uzdrowienie opętanego w Kafarnaum
(Łuk. 4,31—37)
21 #
Mat. 4,13
I weszli do Kafarnaum; i zaraz w sabat wstąpił do synagogi, i nauczał.
22 #
Mat. 7,28—29
I zdumiewali się nad nauką jego, gdyż nauczał ich jako moc mający, a nie jak uczeni w Piśmie.
23A był w ich synagodze człowiek, opętany przez ducha nieczystego, który krzyczał,
24 #
Mar. 5,7; Ps. 16,10 Mówiąc: Cóż mamy z tobą, Jezusie Nazareński? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kim Ty jesteś, święty Boży.
25A Jezus zgromił go, mówiąc: Zamilknij i wyjdź z niego.
26 #
Mar. 9,26
A duch nieczysty, szarpnąwszy nim i zawoławszy głosem wielkim, wyszedł z niego.
27I zdumiewali się wszyscy, tak iż pytali się nawzajem: Co to jest? Nowa nauka głoszona z mocą! Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są mu posłuszne.
28I wnet rozeszła się wieść o nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.
Jezus uzdrawia teściową Szymona i wielu innych
(Mat. 8,14—17; Łuk. 4,38—41)
29I zaraz po opuszczeniu synagogi przyszli z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja.
30A teściowa Szymona leżała w gorączce i zaraz powiedziano mu o niej.
31I przystąpiwszy, ujął ją za rękę i podniósł ją; i opuściłą ją gorączka, i usługiwała im.
32A gdy nadszedł wieczór i zaszło słońce, przynosili do niego wszystkich, którzy się źle mieli, i opętanych przez demony.
33I całe miasto zgromadziło się u drzwi.
34 #
Łuk. 4,41; Dz. 16,17—18 I uzdrowił wielu, których trapiły przeróżne choroby, i wypędził wiele demonów, ale nie pozwolił demonom mówić, bo go znali.
Modlitwa Jezusa i opuszczenie Kafarnaum
(Łuk. 4,42—44)
35A wczesnym rankiem, przed świtem, wstał, wyszedł i udał się na puste miejsce, i tam się modlił.
36Szymon zaś i ci, co z nim byli, pośpieszyli za nim.
37A gdy go znaleźli, rzekli do niego: Wszyscy szukają cię.
38I rzekł im: Pójdźmy gdzie indziej, do pobliskich osiedli, abym i tam kazał, bo po to przyszedłem.
39Poszedł więc i kazał w ich synagogach po całej Galilei, i wypędzał demony.
Uzdrowienie trędowatego
(Mat. 8,1—4; Łuk. 5,12—16)
40I przyszedł do niego trędowaty z prośbą, upadł na kolana i rzekł do niego: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.
41A Jezus, zdjęty litością, wyciągnął rękę swoją, dotknął się go i rzekł mu: Chcę, bądź oczyszczony!
42I natychmiast zszedł z niego trąd, i został oczyszczony.
43 #
Mar. 3,12; 7,36 A Jezus, przygroziwszy mu, zaraz go odprawił.
44 #
III Mojż. 13,49; 14,2—32 I rzekł mu: Bacz, abyś nikomu nic nie mówił; ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż za swoje oczyszczenie ofiarę, jaką nakazał Mojżesz, na świadectwo dla nich.
45Ale on, odszedłszy, zaczął rozgłaszać i rozsławiać tę rzecz, tak iż Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, ale przebywał na ustroniu, na miejscach pustych. I schodzili się do niego zewsząd.
Obecnie wybrane:
Ewangelia według św. Marka 1: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)