Ewangelia według św. Mateusza 14

14
Śmierć Jana Chrzciciela
(Mar. 6,14—29; Łuk. 9,7—9)
1 # Łuk. 3,19.20 W tym czasie usłyszał tetrarcha Herod wieść o Jezusie.
2I rzekł sługom swoim: To jest Jan. Chrzciciel; on został wzbudzony z martwych i dlatego cudowne moce działają w nim.
3 # Mat. 11,2 Albowiem Herod pojmał Jana, zakuł w kajdany i wtrącił do więzienia dla Herodiady, żony Filipa, brata swego.
4 # III Mojż. 18,16; 20,21 Bo Jan. mówił mu: Nie wolno ci jej mieć.
5 # Mat. 21,26 I chciał go zabić, ale bał się ludu, gdyż mieli go za proroka.
6A gdy obchodzono urodziny Heroda, córka Herodiady tańczyła przed gośćmi i spodobała się Herodowi.
7Dlatego pod przysięgą obiecał dać jej to, czegokolwiek by zażądała.
8A ona za namową matki swej rzekła: Daj mi tu na misie głowę Jana Chrzciciela.
9I zasmucił się król, ale ze względu na przysięgę współbiesiadników kazał jej dać.
10 # Mat. 17,12 Posłał więc i kazał ściąć Jana w więzieniu.
11I przyniesiono głowę jego na misie, i dano dziewczęciu, a ono zaniosło ją matce swojej.
12I przyszli uczniowie jego, wzięli ciało i pogrzebali je, i poszedłszy, opowiedzieli Jezusowi.
Nakarmienie pięciu tysięcy
(Mar. 6,30—44; Łuk. 9,10—17; Jan 6,1—13)
13Gdy Jezus o tym usłyszał, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce puste, na osobność. A kiedy o tym usłyszał lud, poszedł za nim z miast piechotą.
14 # Mat. 9,36 I wyszedłszy, ujrzał mnóstwo ludu i zlitował się nad nimi, i uzdrowił chorych spośród nich.
15A gdy nastał wieczór, przystąpili do niego uczniowie jego i rzekli: Miejsce to jest puste, a godzina już późna; rozpuść więc ten lud, aby poszedł do wiosek i kupił sobie żywności.
16A Jezus im rzekł: Nie trzeba, żeby odchodzili, dajcie wy im jeść.
17Oni zaś mu powiedzieli: Mamy tutaj tylko pięć chlebów i dwie ryby.
18A On rzekł: Przynieście mi je tutaj.
19I rozkazał ludowi usiąść na trawie, wziął pięć chlebów i dwie ryby, spojrzał w niebo, pobłogosławił, potem chleby łamał i dawał uczniom, a uczniowie ludowi.
20 # II Król. 4,44 I jedli wszyscy, i byli nasyceni; i zebrali z pozostałych odrobin dwanaście pełnych koszów.
21A tych, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężów oprócz niewiast i dzieci.
Jezus chodzi po morzu
(Mar. 6,45—52; Jan 6,16—21)
22I zaraz wymógł na uczniach, że wsiedli do łodzi i pojechali przed nim na drugi brzeg, zanim rozpuści lud.
23 # Łuk. 6,12; 9,18 A gdy rozpuścił lud, wstąpił na górę, aby samemu się modlić. A gdy nastał wieczór, był tam sam.
24Tymczasem łódź miotana przez fale oddaliła się już od brzegu o wiele stadiów; wiatr bowiem był przeciwny.
25A o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, idąc po morzu.
26 # Łuk. 24,37 Uczniowie zaś, widząc go idącego po morzu, zatrwożyli się i mówili, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli.
27Ale Jezus zaraz do nich powiedział: Ufajcie, Ja jestem, nie bójcie się!
28A Piotr, pdpowiadając mu, rzekł: Panie, jeśli to Ty jesteś, każ mi przyjść do siebie po wodzie.
29A On rzekł: Przyjdź. I Piotr, wyszedłszy z łodzi, szedł po wodzie i przyszedł do Jezusa.
30A widząc wichurę, zląkł się i, gdy zaczął tonąć, zawołał, mówiąc: Panie, ratuj mnie.
31 # Mat. 8,26 A Jezus zaraz wyciągnął rękę, uchwycił go i rzekł mu: O małowierny, czemu zwątpiłeś?
32A gdy weszli do łodzi, wiatr ustał.
33A ci, którzy byli w łodzi, złożyli mu pokłon, mówiąc: Zaprawdę, Ty jesteś Synem Bożym.
Uzdrowienia w Genezaret
(Mar. 6,53—56)
34A gdy się przeprawili, przybyli do ziemi Genezaret.
35I poznali go mężowie onej miejscowości, roznieśli wieść po całej owej okolicznej krainie, i przyniesiono do niego wszystkich, którzy się źle mieli,
36 # Mat. 9,21; Łuk. 6,19 I prosili go, aby się mogli dotknąć szaty jego; a którzy się go dotknęli, zostali uzdrowieni.

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności