Ewangelia według św. Łukasza 21
21
Wdowi grosz
(Mar. 12,41—44)
1A podniósłszy oczy, ujrzał bogaczy, wrzucających swe dary do skarbnicy.
2Ujrzał też pewną ubogą wdowę, wrzucającą tam dwa grosze,
3 #
II Kor. 8,12
I rzekł: Zaprawdę powiadam wam, iż ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy.
4Albowiem oni wszyscy dorzucili do darów z tego, co im zbywa, ona zaś złożyła z niedostatku swojego wszystko, co miała na swe utrzymanie.
Jezus zapowiada zburzenie świątyni w Jerozolimie
(Mat. 24,1—2; Mar. 13,1—2)
5A gdy niektórzy mówili o świątyni, iż jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i klejnotami, rzekł:
6 #
Łuk. 19,44
Przyjdą dni, kiedy z tego, co widzicie, nie pozostanie kamień na kamieniu, którego by nie rozwalono.
O znakach zbliżania się końca świata
(Mat. 24,3—25; Mar. 13,3—23)
7Zapytali go, mówiąc: Nauczycielu! Kiedy więc to będzie i jaki będzie znak, gdy to nastąpi?
8 #
Dan. 7,22
On zaś rzekł: Baczcie, by nie dać się zmylić. Wielu bowiem przyjdzie w imieniu moim, mówiąc: Ja jestem, i: Czas się przybliżył. Nie idźcie za nimi!
9 #
Dan. 2,28
Gdy zaś usłyszycie o wojnach i rozruchach, nie lękajcie się; to bo wiem musi stać się najpierw, lecz nie zaraz potem będzie koniec.
10 #
Izaj. 19,2; II Kron. 15,6 Wtedy rzekł do nich: Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu,
11I będą wielkie trzęsienia ziemi i miejscami zarazy, i głód, i straszne widoki, i znaki ogromne z nieba.
12 #
Łuk. 12,11
Lecz zanim się to wszystko stanie, podniosą na was swe ręce i prześladować was będą i wydawać do synagog i więzień, i wodzić przed królów i namiestników dla imienia mego.
13To da wam sposobność do złożenia świadectwa.
14 #
Mat. 10,19
Weźcie więc to sobie do serca, by nie przygotowywać sobie naprzód obrony.
15 #
Dz. 6,10
Ja bowiem dam wam usta i mądrość, której nie będą mogli się oprzeć, ani jej odeprzeć wszyscy wasi przeciwnicy.
16A będą was wydawać i rodzice, i bracia, i krewni, i przyjaciele, i zabijać niektórych z was,
17 #
Mat. 10,21.22 I będziecie znienawidzeni przez wszystkich dla imienia mego,
18 #
Łuk. 12,7; I Sam. 14,45 Lecz i włos z głowy waszej nie zginie.
19 #
II Kron. 15,7; Hebr. 10,36 Przez wytrwałość swoją zyskacie dusze wasze.
20Gdy zaś ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wówczas wiedzcie, że przybliżyło się jej zburzenie.
21Wtedy mieszkańcy Judei niech uciekają w góry, a ci, którzy są w obrębie miasta, niech wyjdą z niego, a mieszkańcy wsi niech nie wchodzą do niego.
22 #
V Mojż. 32,35; Oz. 9,7; Jer. 5,29 Gdyż dni te, to dni odpłaty, aby się wypełniło wszystko, co jest napisane.
23 #
I Kor. 7,26
Biada brzemiennym i karmiącym w owe dni; będzie bowiem wielka niedola na ziemi i gniew nad tym ludem,
24 #
V Mojż. 28,64; Zach. 12,3; Izaj. 63,18; Ps. 79,1; Dan. 8,10; Rzym. 11,26; Obj. 11,2 I padną od ostrza miecza, i zostaną uprowadzeni do niewoli u wszystkich narodów, a Jerozolima będzie zdeptana przez pogan, aż się dopełnią czasy pogan.
O końcu świata
(Mat. 24,29—31; Mar. 13,24—27)
25 #
Ps. 65,7
I będą znaki na słońcu, księżycu i na gwiazdach, a na ziemi lęk bezradnych narodów, gdy zahuczy morze i fale.
26 #
Izaj. 34,4; Mat. 26,64 Ludzie omdlewać będą z trwogi w oczekiwaniu tych rzeczy, które przyjdą na świat, bo moce niebios poruszą się.
27I wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą.
28 #
Fil. 4,4.5 A gdy się to zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy swoje, gdyż zbliża się odkupienie wasze.
Wezwanie do czujności
(Mat. 24,32—35; Mar. 13,28—31)
29I powiedział im podobieństwo: Spójrzcie na drzewo figowe i na wszystkie drzewa;
30Gdy widzicie, że już puszczają pąki, sami poznajecie, iż lato już blisko.
31Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest Królestwo Boże.
32Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, a wszystko to się stanie.
33 #
Łuk. 16,17
Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą.
34 #
Łuk. 17,27; Mar. 4,19; Mat. 24,49 Baczcie na siebie, aby serca wasze nie były ociężałe wskutek obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył
35 #
Izaj. 24,17; I Tes. 5,3 Niby sidło; przyjdzie bowiem znienacka na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi.
36 #
Mar. 13,33; Obj. 6,17 Czuwajcie więc, modląc się cały czas, abyście mogli ujść przed tym wszystkim, co nastanie, i stanąć przed Synem Człowieczym.
37 #
Łuk. 19,47; Jan 8,1 I nauczał we dnie w świątyni, na noc zaś wychodził, by ją spędzić na Górze zwanej Oliwną.
38A cały lud wczesnym rankiem podążał do niego, by go słuchać w świątyni.
Obecnie wybrane:
Ewangelia według św. Łukasza 21: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)