Ewangelia według św. Jana 13
13
Umycie nóg uczniom
1 #
Jan 7,30; 8,20; 15,13; Gal. 2,20; I Jana 3,16 Przed świętem Paschy, Jezus, wiedząc, iż nadeszła godzina jego odejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, umiłował ich aż do końca.
2 #
Łuk. 22,3
A podczas wieczerzy, gdy diabeł wzbudził w sercu Judasza, syna Szymona Iskarioty, zamysł wydania go,
3 #
Jan 3,35; 16,28; 17,2 Wiedząc, iż Ojciec wszystko dał mu w ręce i że od Boga wyszedł i do Boga odchodzi,
4 #
Mat. 11,29; 20,28; Łuk. 12,37 Wstał od wieczerzy, złożył szaty, a wziąwszy prześcieradło, przepasał się.
5Potem nalał wody do misy i począł umywać nogi uczniów i wycierać prześcieradłem, którym był przepasany.
6 #
I Piotra 5,3
Podszedł też do Szymona Piotra, który mu rzekł: Panie, Ty miałbyś umywać nogi moje?
7Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Co Ja czynię, ty nie wiesz teraz, ale się potem dowiesz.
8 #
Jan 13,12
Rzecze mu Piotr: Przenigdy nie będziesz umywał nóg moich! Odpowiedział mu Jezus: Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał działu ze mną.
9Rzecze mu Szymon Piotr: Panie, nie tylko nogi moje, lecz i ręce, i głowę.
10 #
Jan 15,3
Rzecze mu Jezus: Kto jest umyty, nie ma potrzeby myć się, chyba tylko nogi, bo czysty jest cały. I wy czyści jesteście, lecz nie wszyscy.
11 #
Jan 6,64.70.71 Wiedział bowiem, kto ma go wydać; dlatego rzekł: Nie wszyscy jesteście czyści.
12Gdy więc umył nogi ich i przywdział szaty swoje, i znów usiadł, rzekł do nich: Czy wiecie, co wam uczyniłem?
13 #
Mat. 23,8.10 Wy nazywacie mnie Nauczycielem i Panem, i słusznie mówicie, bo jestem nim.
14 #
Łuk. 22,27; I Tym. 5,10 Jeśli tedy Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem nogi wasze, i wy winniście sobie nawzajem umywać nogi.
15 #
Fil. 2,5; Kol. 3,13; I Piotra 2,21 Albowiem dałem wam przykład, byście i wy czynili, jak Ja wam uczyniłem.
16 #
Mat. 10,24
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Sługa nie jest większy nad pana swego ani poseł nie jest większy od tego, który go posłał.
17 #
Mat. 7,24; Jak. 1,25 Jeśli to wiecie, błogosławieni jesteście, gdy zgodnie z tym postępować będziecie.
18 #
Ps. 41,9
Nie o was wszystkich mówię; Ja wiem, których wybrałem; lecz niech się wypełni Pismo:
Ten, kto spożywa chleb mój,
Podniósł na mnie piętę swoją.
19 #
Jan 14,29
Już teraz powiadam wam, zanim się to stanie, abyście, gdy się to stanie, uwierzyli, że Ja jestem.
20 #
Mat. 10,40
Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto przyjmuje tego, kogo poślę, mnie przyjmuje; a kto mnie przyjmuje, przyjmuje tego, kto mnie posłał.
Wskazanie zdrajcy
(Mat. 26,20—25; Mar. 14,17—21; Łuk. 22,21—23)
21 #
Jan 12,27
Po tych słowach Jezus, wstrząśnięty do głębi, oświadczył, mówiąc: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: jeden z was mnie wyda.
22Wtedy uczniowie spojrzeli po sobie w niepewności, o kim mówi.
23 #
Jan 19,26; 20,2; 21,7.20 A jeden z jego uczniów, którego Jezus miłował, siedział przy stole przytulony do Jezusa.
24Skinął więc na niego Szymon Piotr i rzekł do niego: Zapytaj, kto to jest. O kim mówi!
25A on, wsparłszy się o pierś Jezusa, zapytał go: Panie! Kto to jest?
26A Jezus mu odpowiedział: To jest ten, któremu Ja podam umoczony kawałek chleba. Wziął więc kawałek, umoczył go i dał Judaszowi Iskariocie, synowi Szymona.
27 #
Jan 13,2
A zaraz potem wszedł w niego szatan. Rzekł więc do niego Jezus: Czyń zaraz, co masz czynić.
28Ale tego żaden ze współsiedzących nie zrozumiał, po co mu to rzekł.
29 #
Jan 12,6
A ponieważ Judasz był skarbnikiem, mniemali niektórzy, iż Jezus mu rzekł: Nakup, czego nam trzeba na święto, lub żeby coś dał ubogim.
30On więc, wziąwszy kawałek chleba, natychmiast wyszedł, a była noc.
31A gdy wyszedł, rzekł Jezus: Teraz został uwielbiony Syn Człowieczy i Bóg został uwielbiony w nim.
32 #
Jan 12,23; 17,1—5 Jeśli Bóg został uwielbiony w nim, to i Bóg uwielbi go w sobie i wnet go uwielbi.
33 #
Jan 7,33; 8,21 Dziateczki! Jeszcze chwilkę będę z wami; szukać mnie będziecie i, jak powiedziałem Żydom: Gdzie Ja idę, tam wy przyjść nie możecie, i teraz wam to mówię.
Nowe przykazanie miłości
34 #
Jan 15,12.13.17; I Jana 2,8.10 Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali.
35Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie.
Jezus zapowiada zaparcie się Piotra
(Mat. 26,31—35; Mar. 14,27—31; Łuk. 22,31—34)
36 #
Jan 7,34; 21,18.19 Rzekł mu Szymon Piotr: Panie, dokąd idziesz? Odpowiedział Jezus: Dokąd idę, ty teraz ze mną iść nie możesz, ale potem pójdziesz.
37Rzekł mu Piotr: Panie! Czemu nie mogę teraz iść za tobą? Duszę swoją za ciebie położę.
38Odpowiedział mu Jezus: Duszę swoją za mnie położysz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Zanim kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.
Obecnie wybrane:
Ewangelia według św. Jana 13: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)