Księga Jeremiasza 12
12
Skarga Jeremiasza i odpowiedź Pana
1 #
Ps. 73,3—12; Job 12,6; 21,7 i cz. Panie! Ty będziesz miał słuszność,
choćbym wszczął z tobą spór,
a jednak chciałbym z tobą porozmawiać o sprawiedliwości:
Dlaczego życie bezbożnych upływa szczęśliwie
i bezpiecznie się czują wszyscy wiarołomni?
2Ty ich zasadziłeś i oni puszczają korzenie,
rosną i także wydają owoc.
Bliski jesteś ich ust,
lecz daleki od ich nerek.
3 #
Ps. 17,3; 139,1 Lecz, Panie, Ty znasz mnie, widzisz mnie,
zbadałeś, że moje serce jest przy tobie.
Porwij ich jak owce na rzeź
i przeznacz ich na dzień zarzynania.
4Jak długo ziemia pozostanie w żałobie,
a zieleń na wszystkich polach będzie więdnąć?
Z powodu złości jej mieszkańców giną zwierzęta i ptactwo,
bo mówią: Nie dostrzega On naszych ścieżek.
5Jeżeli gdy biegłeś z pieszymi, zmęczyło cię to,
jakże pójdziesz w zawody z rumakami?
A jeżeli w kraju spokojnym nie czujesz się bezpieczny,
cóż poczniesz w zaroślach Jordanu?
6 #
Przyp. 26,25; Ps. 50,20; 69,9 Nawet twoi bracia i dom twojego ojca — i oni cię zdradzają, i oni pełnym głosem wołają za tobą. Nie wierz im, choćby nawet przyjaźnie z tobą rozmawiali!
7Opuściłem mój dom, porzuciłem moje dziedzictwo,
kochanka mojej duszy wydałem w ręce jego wrogów.
8Moje dziedzictwo stało się dla mnie jakby lew w lesie,
podniosło przeciwko mnie swój głos, dlatego je znienawidziłem.
9Czy moje dziedzictwo stało się hieną,
że ptaki drapieżne wokół je okrążają?
Pójdźcie, zbierzcie się, wszystkie zwierzęta polne, zgromadźcie się na żer!
10 #
Jer. 6,3
Liczni pasterze zniszczyli moją winnicę,
podeptali mój dział,
mój dział rozkoszny zamienili w głuchą pustynię.
11Obrócono go w pustynię,
w żałosną dla mnie pustynię.
Spustoszony cały kraj,
nikt nie wziął tego do serca.
12Na wszystkie gołe wzniesienia w pustyni wtargnęli rabusie, gdyż miecz Pana pożera od jednego krańca ziemi do drugiego krańca ziemi. Żadne ciało nie mą spokoju.
13 #
III Mojż. 26,16; V Mojż. 28,38; Mich. 6,15; Ag. 1,6 Zasiali pszenicę, a zbierają ciernie,
wysilali się, lecz bez pożytku.
I będą się wstydzić swoich plonów z powodu żarliwego gniewu Pana.
14 #
V Mojż. 30,3; Jer. 32,37 Tak mówi Pan o wszystkich złych sąsiadach naruszających dziedzictwo, które dałem na własność mojemu ludowi izraelskiemu: Oto wyrwę ich z ich ziemi, a dom judzki wyrwę spośród nich.
15Lecz gdy ich wyrwę, znów ulituję się nad nimi i sprowadzę z powrotem każdego do jego dziedzictwa i do jego ziemi.
16A gdy dokładnie nauczą się dróg mojego ludu, przysięgając na moje imię: Jako żyje Pan! — tak jak nauczyli mój lud przysięgać na Baala — wtedy będą odbudowani pośród mojego ludu.
17Jeżeli zaś nie usłuchają, wtedy doszczętnie wyplenię i wygubię ten naród — mówi Pan.
Obecnie wybrane:
Księga Jeremiasza 12: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
