Księga Izajasza 24

24
Sąd Boży nad ziemią
1Oto Pan spustoszy ziemię i zniszczy ją,
sprawi zamieszanie na jej powierzchni i rozproszy jej mieszkańców.
2Ten sam los co lud spotka i kapłana,
sługę i jego pana,
służącą i jej panią,
kupującego i sprzedającego,
pożyczającego i biorącego pożyczkę,
lichwiarza i jego dłużnika.
3Doszczętnie spustoszona i złupiona będzie ziemia,
gdyż Pan wypowiedział to słowo.
4Więdnie i obumiera ziemia,
marnieje, obumiera świat,
marnieją dostojnicy ludu ziemi.
5Ziemia jest splugawiona pod swoimi mieszkańcami,
gdyż przestąpili prawa,
wykroczyli przeciwko przykazaniom,
zerwali odwieczne przymierze.
6Dlatego klątwa pożera ziemię
i jej mieszkańcy muszą odpokutować swoje winy;
dlatego przerzedzają się mieszkańcy ziemi
i niewielu ludzi pozostaje.
7Moszcz jest w żałobie, latorośl usycha,
wzdychają wszyscy wesołkowie.
8Ustało wesołe bicie w bębny,
skończyły się krzyki weselących się,
ustały wesołe dźwięki lutni.
9Nie piją wina przy pieśni,
gorzko smakuje mocny trunek tym,
którzy go piją.
10Zburzone jest puste miasto,
zamknięty każdy dom, że wejść nie można.
11Narzekanie na ulicach na brak wina,
zniknęła wszelka radość, wesele jest wygnane z ziemi.
12W mieście pozostało spustoszenie,
a brama w gruzy rozbita.
13Gdyż tak będzie na ziemi wśród ludów,
jak jest przy otrząsaniu oliwek,
jak przy zbieraniu resztek po winobraniu.
14Tamci podnoszą swój głos,
weselą się nad wyniosłością Pana;
Wykrzykujcie radośnie od zachodu,
15Aż do krańców wschodu oddajcie chwałę Panu,
na wyspach morskich imieniu Pana, Boga Izraelskiego!
16Od krańca ziemi słyszeliśmy pieśni pochwalne: Chwała Sprawiedliwemu!
Lecz ja rzekłem: Zginąłem!
Zginąłem! Biada mi!
Rabusie rabują, drapieżnie rabują rabusie!
17Groza i przepaść, i pułapka na ciebie, mieszkańcu ziemi!
18I będzie tak, że kto będzie uciekał przed okrzykiem grozy,
wpadnie w przepaść, a kto wyjdzie z przepaści,
uwikła się w pułapkę,
gdyż upusty w górze się otworzą,
a ziemia zadrży w posadach.
19W bryły rozleci się ziemia,
w kawałki rozpadnie się ziemia,
zatrzęsie i zachwieje się ziemia.
20Wkoło zatacza się ziemia jak pijany
i kołysze się jak budka nocna.
Zaciążyło na niej jej przestępstwo,
tak że upadnie i już nie powstanie.
21I stanie się w owym dniu, że Pan nawiedzi wojsko górne w górze, a królów ziemi na ziemi.
22I będą zebrani razem jak więźniowie w lochu, i będą zamknięci w więzieniu, i po wielu dniach będą ukarani.
23I zarumieni się księżyc, a słońce się zawstydzi, gdyż Pan Zastępów będzie królem na górze Syjon i w Jeruzalemie, i przed ich starszymi będzie chwała.

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj