A oto strącony jesteś do krainy umarłych, na samo dno przepaści.
Ci, którzy cię widza, spoglądają na ciebie, przypatrują ci się uważnie:
Czy to jest ten mąż, który był postrachem ziemi, trząsł królestwami?
Ziemię obracał w pustynię, grody jej burzył,
swoich jeńców nie wypuszczał na wolność?
Wszyscy królowie narodów spoczywają w chwale,
każdy w swoim grobowcu,
A ty zostałeś wyrzucony ze swojego grobu, jak twór obrzydły,
pokryty pomordowanymi, przebitymi mieczem, stratowany jak ścierwo.
Z tymi, którzy zstępują do kamiennego grobowca,
ty nigdy nie złączysz się w grobie,
bo zniszczyłeś swój kraj, wymordowałeś swój lud.
Ród złośników niech nigdy nie będzie wspominany!
Zgotujcie jego synom rzeź z powodu winy ich ojców,
aby nie powstali i nie posiedli ziemi,
i rumami nie pokryli powierzchni lądu!
Powstanę przeciwko nim — mówi Pan Zastępów — wygubię imię Babilonu i resztkę, i dziecię, i wnuka — mówi Pan.
Uczynię go siedliskiem jeżów, bagnem sitowia. Wymiotę go miotłą zagłady — mówi Pan Zastępów.
Przysiągł Pan Zastępów, mówiąc:
Jak pomyślałem, tak się dzieje,
i jak postanowiłem, tak się staje.
Asyryjczyka rozbiję na mojej ziemi
i na moich górach zdepczę go, aby zdjęte było z nich jego jarzmo
a jego brzemię z ich ramion.
To jest plan postanowiony co do całej ziemi,
a to jest ręka podniesiona przeciwko wszystkim narodom.
Jeżeli Pan Zastępów to postanowił, któż to unicestwi?
Jego ręka jest wyciągnięta, któż ją odwróci?
W roku śmierci króla Achaza była taka wypowiedź:
Nie raduj się, cała ziemio filistyńska,
że jest złamany kij, który cię bił,
gdyż z zarodka węża wyrośnie żmija, a jej płodem będzie smok latający.
Na moich górach paść się będą nędzarze,
a ubodzy będą odpoczywać w spokoju,
lecz twój ród zamorzę głodem,
a twoją resztkę zabiję.
Wyj, bramo! Krzycz, miasto!
Rozpaczaj, cała ziemio filistyńska!
Gdyż z północy nadciąga wielkie wojsko i nikt nie odłącza się od jego szeregów!
A cóż odpowiedzą posłom narodów?
To, że Pan założył Syjon i że w nim znajdą ostoję ubodzy jego ludu.