I Księga Mojżeszowa 21
21
Narodzenie Izaaka
1I nawiedził Pan Sarę, jak obiecał: uczynił Pan Sarze, jak zapowiedział.
2 #
Hebr. 11,11
I poczęła Sara, i urodziła Abrahamowi syna w starości jego, w tym czasie, jak Bóg mu zapowiedział.
3Abraham nazwał syna swego, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, Izaak.
4 #
I Mojż. 17,12; Dz. 7,8 A gdy miał osiem dni, obrzezał Abraham Izaaka, syna swego, jak mu nakazał Bóg.
5Abraham miał sto lat, gdy mu się urodził syn jego Izaak.
6Wtedy Sara rzekła: Bóg wystawił mnie na pośmiewisko; każdy kto to usłyszy, śmiać się będzie ze mnie.
7I rzekła: Któż by był kiedykolwiek przepowiedział Abrahamowi, że Sara będzie karmić piersią dzieci, gdyż w starości jego urodziłam syna!
Wypędzenie Hagar i Ismaela
8A gdy dziecię podrosło i zostało odstawione od piersi, Abraham wyprawił wielką ucztę w dniu odstawienia Izaaka.
9A gdy Sara ujrzała, że syn Hagar, Egipcjanki, którego ta urodziła Abrahamowi, szydzi z jej syna Izaaka,
10 #
Gal. 4,29—30
Rzekła do Abrahama: Wypędź tę niewolnicę i jej syna, nie będzie bowiem dziedziczył syn tej niewolnicy z moim synem Izaakiem!
11Słowo to bardzo nie podobało się Abrahamowi ze względu na jego syna.
12 #
Rzym. 9,7; Hebr. 11,18 Lecz Bóg rzekł do Abrahama: Niech ci to nie będzie przykre, co się tyczy chłopca i niewolnicy twojej. Cokolwiek ci powie Sara, posłuchaj jej, gdyż tylko od Izaaka nazwane będzie potomstwo twoje.
13Jednakże i z syna niewolnicy uczynię naród, bo jest on potomkiem twoim!
14Wstał więc Abraham wcześnie rano, a wziąwszy chleb i bukłak z wodą, dał Hagar, włożył to wraz z dzieckiem na jej barki i odprawił ją. A ona poszła i błąkała się po pustyni Beer-Szeby.
15A gdy wyczerpała się woda z bukłaku, porzuciła dziecko pod jednym z krzaków.
16Potem odszedłszy, usiadła naprzeciw w odległości, jak łuk doniesie, mówiąc: Nie chcę patrzeć na śmierć dziecka. Siadła więc naprzeciw i głośno płakała.
17I usłyszał Bóg głos chłopca, i zawołał anioł Boży na Hagar z nieba, i rzekł do niej: Cóż ci to, Hagar? Nie bój się, bo Bóg usłyszał głos chłopca tam, gdzie jest.
18Wstań, podnieś chłopca i ujmij go ręką swoją, bo uczynię z niego naród wielki.
19I otworzył Bóg oczy jej i ujrzała studnię z wodą, a poszedłszy, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić.
20I był Bóg z chłopcem, a gdy podrósł, zamieszkał na pustyni i był łucznikiem.
21Mieszkał on na pustyni Paran; a matka jego wzięła dla niego żonę z ziemi egipskiej.
Abraham zawiera przymierze z Abimelechem
22 #
I Mojż. 26,26
W tym czasie rzekł Abimelech i Pikol, dowódca jego wojska, do Abrahama tak: Bóg jest z tobą we wszystkim, co czynisz.
23Przysięgnij mi więc tu teraz na Boga, że nie zdradzisz ani mnie, ani potomka mego, ani rodu mego; takie dobrodziejstwo, jakie ja wyświadczyłem tobie, wyświadczysz mnie i ziemi, w której jesteś gościem.
24Wtedy Abraham odpowiedział: Przysięgam.
25A gdy potem Abraham wypomniał Abimelechowi sprawę studni z wodą, którą gwałtem zajęli słudzy Abimelecha,
26Abimelech odpowiedział: Nie wiem, kto to uczynił; ty bowiem nie powiadomiłeś mnie o tym, a ja również nie słyszałem o tym do dnia dzisiejszego.
27Wtedy Abraham wziął owce i woły i dał Abimelechowi, i obaj zawarli przymierze.
28Abraham zaś odłączył siedem jagniąt z trzody osobno.
29Rzekł tedy Abimelech do Abrahama: Na cóż te siedem jagniąt, które odłączyłeś?
30A on odpowiedział: Przyjmij tych siedem jagniąt z ręki mojej, aby mi były świadectwem, że ja wykopałem tę studnię.
31Dlatego nazwano to miejsce Beer-Szeba, ponieważ tam obaj złożyli przysięgę.
32Tak zawarli przymierze w Beer-Szebie. Potem wstał Abimelech i Pikol, dowódca jego wojska, i wrócili do ziemi filistyńskiej,
33Abraham zaś zasadził tamaryszek w Beer-Szebie i wzywał tam imienia Pana, Boga Wiekuistego.
34Potem Abraham przebywał w ziemi filistyńskiej przez długi czas jako gość.
Obecnie wybrane:
I Księga Mojżeszowa 21: BW1975
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
© 1975 - 2020 Towarzystwo Biblijne w Polsce (Warszawa), Bible Society in Poland (Warsaw)
