Ewangelia Marka 15

15
1 A przez rano przedniejsi kapłani uczynili naradę ze starszymi, z uczonymi w Piśmie i całą radą, po czym związali Jezusa, odprowadzili go oraz wydali Piłatowi.
2 Więc Piłat go zapytał: Ty jesteś królem Żydów? Zaś on, odpowiadając mu, mówi: Ty się wypowiedziałeś.
3 A przedniejsi kapłani wiele go oskarżali; ale on nic nie powiedział.
4 Zaś Piłat znowu go pytał, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Patrz, jak wiele świadczą przeciwko tobie.
5 A Jezus nic nie odpowiedział, tak, że Piłat się dziwił.
6 Lecz na święto wypuszczał im jednego więźnia; tego, o którego prosili.
7 A był jeden, zwany Barabaszem, związany ze współwinnymi rozruchów, którzy w zamieszkach popełnili morderstwo.
8 Więc lud wystąpił, zawołał i zaczął prosić, aby im czynił jak zawsze.
9 Zaś Piłat im odpowiedział, mówiąc: Chcecie, wypuszczę wam króla Żydów?
10 Gdyż wiedział, że przedniejsi kapłani wydali go z zawiści.
11 Zaś przedniejsi kapłani podburzyli tłum, aby im raczej wypuścił Barabasza.
12 A Piłat, znowu odpowiadając, mówi im: Zatem co chcecie abym uczynił temu, którego nazywacie królem Żydów?
13 Ale oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!
14 Zaś Piłat im powiedział: Co bowiem, złego uczynił? Ale oni mocniej zawołali: Ukrzyżuj go!
15 Więc Piłat, chcąc uczynić satysfakcję tłumowi, wypuścił im Barabasza, a Jezusa ubiczował i wydał, aby został ukrzyżowany.
16 A żołnierze zaprowadzili go do wewnątrz dziedzińca, to jest do pretorium, i zwołują całą kohortę.
17 Stroją go także szkarłatem oraz po upleceniu, wkładają mu wieniec cierniowy.
18 Zaczęli go też pozdrawiać: Bądź pozdrowiony królu Żydów!
19 I trzciną bili jego głowę, opluwali go, i kłaniali mu się zginając kolana.
20 A kiedy go wyśmiali, rozebrali go ze szkarłatu oraz ubrali go w jego szaty. I go odprowadzają, aby go ukrzyżować.
21 Zmuszają także pewnego przechodnia, idącego z pola Szymona Cyrenejczyka, ojca Aleksandra i Rufusa, aby poniósł jego krzyż.
22 A prowadzą go do miejsca nazywanego Golgota, co jest tłumaczone Miejsce Czaszki.
23 Dawali mu też pić wino zaprawione mirrą, ale on nie przyjął.
24 I go ukrzyżowali, rozdzielając jego szaty oraz rzucając o nie los, co kto miałby wziąć.
25 A była trzecia godzina, kiedy go ukrzyżowali.
26 Był też wyryty nad nim tytuł jego winy: Król Żydów.
27 Nadto ukrzyżowali z nim dwóch rozbójników; jednego z prawej, a drugiego z lewej jego strony.
28 Więc wypełniło się Pismo, mówiące: Z niegodziwcami jest policzony.
29 A ci, co obok przechodzili mu bluźnili, kiwając swoimi głowami oraz mówiąc: Ej! Ty, co obalasz Świątynię i budujesz ją w trzech dniach!
30 Uratuj sam siebie i zstąp z krzyża!
31 Podobnie przedniejsi kapłani z uczonymi w Piśmie, wyśmiewając się między sobą, mówili: Innych uratował, a samego siebie uratować nie może.
32 Niech teraz Chrystus, król Israela zstąpi z krzyża, abyśmy zobaczyli i uwierzyli. Także mu urągali ci, co zostali razem z nim ukrzyżowani.
33 Zaś gdy była szósta godzina, w całym kraju stała się ciemność, aż do godziny dziewiątej.
34 A o dziewiątej godzinie Jezus zawołał wielkim głosem, mówiąc: Eli, Eli, lama sabachthani? To jest, tłumacząc: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?
35 A niektórzy z obok stojących, kiedy to usłyszeli, mówili: Oto woła Eliasza.
36 I ktoś podbiegł, napełnił gąbkę octem winnym, włożył ją na trzcinę, i dawał mu pić, mówiąc: Pozwólcie, patrzmy czy Eliasz nadchodzi, aby go ściągnąć.
37 Zaś Jezus zawołał wielkim głosem i oddał ducha.
38 Rozerwała się także na dwoje zasłona Świątyni, od góry aż do dołu.
39 Zaś setnik, stojący naprzeciwko niego, słysząc, że to wykrzyknął i oddał ducha, powiedział: Prawdziwie ten człowiek był Synem Boga.
40 Ale były też patrzące z dala niewiasty, wśród których była Maria Magdalena, Maria matka małego Jakóba i Jozesa oraz Salome,
41 które kiedy był w Galilei, towarzyszyły mu i mu służyły. Nadto wiele innych, co razem z nim weszły do Jerozolimy.
42 A gdy już nastał wieczór ponieważ było Przygotowanie, będące przed odpoczynkiem
43 przyszedł Józef z Arymathei, wybitny radca, który sam wyczekiwał Królestwa, śmiało wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.
44 Zaś Piłat się zdziwił, że już umarł, po czym zawołał setnika i go spytał, czy dawno zginął?
45 A kiedy się dowiedział od setnika, podarował ciało Józefowi
46 Zaś on kupił sukno, zdjął go, owinął suknem oraz położył go w grobowcu, który był wyciosany ze skały. Zatoczył też kamień na drzwi grobowca.
47 A Maria Magdalena oraz Maria Jozesa patrzały, gdzie został położony.

Obecnie wybrane:

Ewangelia Marka 15: NBG

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności