Wtedy Jezus zaświadczył tłumom oraz swoim uczniom, mówiąc:
W postawie siedzącej względem Mojżesza usiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze.
Więc wszystko, co by wam kazali przestrzegać, przestrzegajcie i róbcie; ale według ich uczynków nie postępujcie, bo mówią, ale nie robią.
Wiążą ciężkie i nie do uniesienia brzemiona, oraz kładą je na ramiona ludzi, lecz nie chcą ich ruszyć swoim palcem.
A wszystkie swoje uczynki robią, aby byli widziani przez ludzi; rozszerzają swoje filakterie i powiększają obramowania swoich płaszczy;
nadto kochają pierwsze leżanki na ucztach oraz pierwsze miejsca w bóżnicach,
pozdrowienia na rynkach oraz bycie nazywanym przez ludzi: Nauczycielu mistrzu.
Ale wy nie bądźcie nazywani nauczycielem mistrzem; bowiem jeden jest wasz Mistrz Chrystus; zaś wy wszyscy jesteście braćmi.
Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym Ojcem; bowiem jeden jest wasz Ojciec Ten w niebiosach.
Więc nie bądźcie nazywani mistrzami, gdyż jeden jest wasz Mistrz Chrystus.
Zaś większy z was, będzie waszym sługą.
A kto się wywyższy, zostanie uniżony; a kto siebie uniży, zostanie wywyższony.
Lecz biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że zamykacie przed ludźmi Królestwo Niebios; bowiem wy nie wchodzicie, a nadto przeszkadzacie wejść tym, którzy wchodzą.
Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że pożeracie domy wdów, i to pod pozorem długich modlitw; dlatego odbierzecie cięższy wyrok.
Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że obchodzicie morze i stały ląd, aby uczynić jednego, nowonawróconego; a gdy się nim stanie, czynicie go synem gehenny dwakroć bardziej niż wy.
Biada wam, ślepi przywódcy, którzy powiadacie: Kto by przysiągł na Przybytek Świątyni, to jest niczym; ale kto by przysiągł na złoto Przybytku Świątyni ten jest zobowiązany.
Głupi i ślepi, albowiem cóż jest większe, złoto czy Przybytek Świątyni, który to złoto czyni świętym?
Także, kto by przysiągł na ołtarz, to jest niczym; lecz kto by przysiągł na dar, który na nim jest, ten jest zobowiązany.
Głupi i ślepi, albowiem co jest większe, dar czy ołtarz, który czyni ten dar świętym?
Zatem ten, który przysięga na ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim;
a kto przysięga na Przybytek Świątyni, przysięga na niego oraz na Tego, który w nim przebywa;
a kto przysięga na Niebo, przysięga na tron Boga oraz na Tego, który na nim siedzi.