Księga Ozeasza 2:14-15

Księga Ozeasza 2:14-15 NBG

Spustoszę jej winnicę oraz figowe drzewo, o których mówiła: To moja zapłata, dana mi przez moich zalotników; zapuszczę je lasem i niech je pożera dziki zwierz. Tak ją nawiedzę za dni Baalów, którym paliła kadzidła; strojąc się w zausznice i swe klejnoty, chodziła za swymi zalotami, a o Mnie zapomniała – mówi WIEKUISTY.

Bezpłatne plany czytania i rozważania na temat: Księga Ozeasza 2:14-15