Rzymian 11
11
Rzymian 11
1Pytam zatem dalej: Czy Bóg odtrącił swój lud? W żadnym razie. Przecież ja jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z plemienia Beniamina. 2Bóg nie odtrącił swego ludu, który uprzednio przygarnął. Pamiętacie, co Pismo mówi o Eliaszu, gdy skarży się on przed Bogiem na Izraela? 3Panie, Twoich proroków pozabijali; Twoje ołtarze — poburzyli; zostałem ja sam, a i na moje życie nie przestają czyhać. 4Co wówczas usłyszał w odpowiedzi? Zostawiłem sobie siedem tysięcy ludzi, którzy nie zgięli kolan przed Baalem. 5Podobnie obecnie pozostaje reszta wybrana z łaski. 6A jeśli z łaski, to nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby łaską. 7Co z tego wynika? To, że Izrael nie znalazł, czego poszukuje. Znaleźli to wybrani. Pozostałych natomiast dotknął brak wrażliwości, 8zgodnie ze słowami:
Bóg dał im ducha odrętwienia,
oczy, by nie widzieli,
i uszy, by nie słyszeli —
i tak jest do dnia dzisiejszego.
9Dawid zaś dodaje:
Niech ich stół będzie im pułapką i sidłem,
potrzaskiem i odpłatą.
10 Niech pociemnieje im w oczach,
tak by nie widzieli,
a ich grzbiet zegnij na zawsze. # 11:10 Sparafrazowany cytat za G.
11Pytam zatem: Czy potknęli się, aby zupełnie upaść? W żadnym razie. Ich upadek przyniósł zbawienie narodom, co z kolei miało pobudzić Jego lud do zazdrości. 12Jeśli zaś ich upadek stał się bogactwem świata, a ich porażka bogactwem narodów, to jakże wspaniałą rzeczą stanie się ich pełnia!#11:12 Tzn. pełne ożywienie (ww. 8-10); pełna otwartość na dobrą nowinę(ww. 13-15).
13Wam natomiast, przedstawicielom narodów, mówię: Jako apostoł narodów, cieszę się z mojego zadania. 14Może w ten sposób wzbudzę zazdrość w moich rodakach i niektórych z nich uratuję. 15Skoro bowiem ich bunt przyniósł światu pojednanie, to co przyniesie ich przyjęcie, jeśli nie wzbudzone z martwych życie? 16Jeżeli zaś zaczyn jest święty, to święte jest ciasto; jeśli święty jest korzeń — święte też gałęzie. 17Jeśli natomiast niektóre z tych gałęzi zostały odłamane, a ty, niczym dzika gałązka, wszczepiony między pozostałe, zyskałeś udział w korzeniu i sokach drzewa oliwnego, 18to nie wynoś się nad gałęzie. A jeśli się wynosisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, ale korzeń ciebie. 19Powiesz jednak: Gałęzie odłamano, abym ja został wszczepiony. 20Słusznie! Odłamano je z powodu niewiary, ty natomiast trwasz dzięki wierze. Nie miej zbyt wysokiego mniemania o sobie. Raczej uważaj! 21Jeśli Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych, może nie oszczędzić i ciebie. 22Lepiej zwróć uwagę na dobroć i surowość Boga — na surowość dla upadłych i na dobroć względem ciebie, o ile pozostaniesz w tej dobroci, bo w przeciwnym razie ty też będziesz odcięty. 23Co do nich natomiast, jeśli nie pozostaną w niewierze, zostaną wszczepieni ponownie — Bóg ma moc to uczynić. 24Bo skoro ty, będący z natury częścią dzikiej oliwki, zostałeś od niej odcięty i wbrew naturze wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, to o ile bardziej w swoją własną oliwkę będą wszczepieni ci, którzy mają jej naturę.
25Chcę bowiem, bracia, abyście byli świadomi pewnej tajemnicy i dzięki temu nie mieli zbyt wysokiego mniemania o sobie. Otóż niewrażliwość dotknęła części Izraela. Potrwa ona do czasu przyjęcia pełni pogan. 26W ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, zgodnie ze słowami:
Z Syjonu przyjdzie Wybawca
i usunie bezbożność Jakuba.
27 Takie zawrę z nimi przymierze,
kiedy zmażę ich grzechy.
28Z punktu widzenia dobrej nowiny, są oni — ze względu na was — nieprzyjaciółmi, jednak co do wybrania — ze względu na ojców — nie utracili Bożej miłości. 29To dlatego, że dary łaski i powołanie ze strony Boga są rzeczą nieodwołalną. 30Bo, jak niegdyś wy byliście nieposłuszni Bogu, a teraz — z powodu ich nieposłuszeństwa — dostąpiliście miłosierdzia, 31tak teraz, gdy wy dostępujecie miłosierdzia, oni są nieposłuszni, po to, aby z kolei oni go dostąpili. 32Bóg bowiem wydał wszystkich w moc nieposłuszeństwa, aby wszystkim móc okazać miłosierdzie.
33O, głębio bogactwa,
mądrości i myśli Boga!
Jakże niepojęte są Jego wyroki
i Jego drogi jakże niezbadane!
34Bo któż poznał plan Pana?
Albo kto był Jego doradcą?
35 Kto zdołał Mu coś podarować,
aby liczyć na Jego odpłatę?
36Wszystko jest z Niego, przez Niego
i dla Niego.#11:36 Lub: W Nim wszystko ma swój początek, przyczynę oraz cel.
Jemu niech będzie chwała —
na wieki. Amen.
Obecnie wybrane:
Rzymian 11: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej