Liczb 32
32
Liczb 32
Zajęcie Zajordania
(Pwt 3:12-22)
1Synowie Rubena i synowie Gada#32:1 PS dodaje: i połowa plemienia Manassesa, hbr. וְלַחֲצִי שֵׁבֶט הַמְּנַשֶּׁה, pod. w ww. 2, 6, 25, 29, 31, 33. posiadali bardzo liczne stada. Gdy więc przyjrzeli się ziemi Jazer i ziemi Gilead, stwierdzili, że jest to dobre miejsce dla stad. 2Przyszli więc do Mojżesza, do kapłana Eleazara, do książąt zgromadzenia i zaczęli: 3Atarot i Dibon, Jazer i Nimra, Cheszbon i Elale, Sebam, Nebo i Beon,#32:3 Zob. Baal-Meonw w. 38. Na Steli króla Meszy wspomniane są niektóre z tych miast, np. Dibon, Nebo, Beon (l. Baal-Meon). 4to znaczy ta ziemia, którą PAN podbił na oczach Izraela, jest ziemią wspaniałą dla stad, a właśnie twoi słudzy mają ich sporo. 5Jeśli znaleźliśmy łaskę w twoich oczach — ciągnęli — to daj, prosimy, tę ziemię twoim sługom na własność. Nie przeprowadzaj nas przez Jordan.
6Po tych słowach synów Gada i synów Rubena Mojżesz powiedział: Czy to znaczy, że wasi bracia mają iść na wojnę, podczas gdy wy tu sobie zamieszkacie?! 7Dlaczego zniechęcacie synów Izraela do przeprawienia się do ziemi, którą dał im PAN? 8Tak zachowali się wasi ojcowie! Wysłałem ich z Kadesz-Barnea. Mieli obejrzeć tę ziemię. 9Tymczasem oni doszli do doliny Eszkol, zbadali kraj, a potem wrócili i odwodzili Izraelitów od wejścia do ziemi, którą dał im PAN! 10Jeszcze tego samego dnia PAN bardzo się rozgniewał: 11Zapewniam — przysiągł — że ci ludzie, którzy wyszli z Egiptu, od dwudziestego roku życia wzwyż,#32:11 G dodaje: ci potrafiący rozróżnić między złem a dobrem, gr. οἱ ἐπιστάμενοι τὸ κακὸν καὶ τὸ ἀγαθὸν. nie zobaczą tej ziemi, którą przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. Nie zobaczą jej, ponieważ nie byli w pełni za Mną. 12Wyjątkiem był Kaleb, syn Jefunego, Kenizyta, i Jozue, syn Nuna. Tylko oni bez reszty stali po stronie PANA. 13Tak więc PAN rozgniewał się na Izraela. Sprawił, że lud tułał się po pustyni przez czterdzieści lat, aż w końcu wyginęło całe to pokolenie postępujące źle w oczach PANA. 14A teraz wy się zjawiacie w miejsce waszych ojców, wy, pomiot grzesznych ludzi, aby tym bardziej wzmóc gniew PANA względem Izraela! 15Bo jeśli przestaniecie kroczyć za Nim, przedłuży On jego tułaczkę po pustyni i w ten sposób doprowadzicie ten lud do zagłady!
16Oni jednak wyjaśnili dokładniej: Pobudujemy tu tylko zagrody dla naszych stad i miasta dla naszych dzieci. 17Sami z bronią w ręku ruszymy przed Izraelitami, aż wprowadzimy ich do ich miejsc. Tylko nasze dzieci zabezpieczymy w warownych miastach z powodu mieszkańców tej ziemi. 18Nie powrócimy jednak do naszych domów, dopóki każdy z Izraela nie obejmie swojego dziedzictwa. 19Sami nie będziemy z nimi dziedziczyć po tamtej stronie Jordanu i dalej, ponieważ nasze dziedzictwo przypadnie nam po tej, wschodniej stronie.
20Mojżesz odpowiedział: Jeśli dotrzymacie tego słowa, to znaczy, jeśli rzeczywiście z bronią w ręku wyruszycie przed PANEM na wojnę; 21jeśli przeprawicie się przed Nim przez Jordan i będziecie walczyć po tamtej stronie, aż wypędzi On swoich wrogów; 22jeśli powrócicie dopiero, gdy ziemia zostanie przez Niego podbita, to będziecie bez zarzutu wobec PANA i wobec Izraela, a ta ziemia stanie się wobec Niego waszą posiadłością. 23Lecz jeśli nie postąpicie tak, jak obiecujecie, to pamiętajcie: zgrzeszycie względem PANA. Wiedzcie też, że wasz grzech was dopadnie. 24Zbudujcie więc sobie miasta dla swoich dzieci i zagrody dla swoich owiec, potem jednak postąpcie tak, jak przyrzekliście!
25W odpowiedzi synowie Gada i synowie Rubena zapewnili Mojżesza: My, twoi słudzy, uczynimy tak, jak nasz pan nakazuje. 26Nasze dzieci i żony, nasz dobytek i całe bydło zostawimy w miastach Gileadu, 27my zaś, twoi słudzy, wszyscy z bronią w ręku, przejdziemy jako zastęp przed PANEM na wojnę — tak, jak powiedziałeś.
28Po tym zapewnieniu Mojżesz wydał w ich sprawie rozkaz kapłanowi Eleazarowi i Jozuemu, synowi Nuna, oraz naczelnikom rodów plemion Izraela: 29Jeśli synowie Gada i synowie Rubena przeprawią się z wami przez Jordan — powiedział — wszyscy uzbrojeni i przed obliczem PANA gotowi na wojnę; jeśli też ta ziemia zostanie przez was podbita, to dacie im ziemię Gilead na własność. 30Ale jeśli z bronią w ręku nie przeprawią się z wami, to otrzymają posiadłość wśród was w ziemi Kanaan.
31Synowie Gada i synowie Rubena zapewnili raz jeszcze: Postąpimy tak, jak PAN polecił twoim sługom. 32My, uzbrojeni, przeprawimy się przed PANEM do ziemi Kanaan, a nasze dziedzictwo otrzymamy po tej stronie Jordanu.
33Wówczas Mojżesz dał im, to jest synom Gada, synom Rubena i połowie plemienia Manassesa, syna Józefa, królestwo Sychona, króla Amorytów, i królestwo Oga, króla Baszanu, ziemię wraz z jej miastami i obszarami wokoło tych miast. 34Synowie Gada odbudowali Dibon, Atarot, Aroer, 35Atrot-Szofan,#32:35 Wg PS: Szafim, hbr. שׁפים; w G brak Atrot, jest: Szofar, gr. Σωφαρ. Jazer, Jogboha, 36Bet-Nimra#32:36 Wg G: Nimra. i Bet-Haran, miasta warowne, a także zagrody dla owiec.
37Synowie Rubena odbudowali Cheszbon, Elale, Kiriataim, 38Nebo#32:38 W G brakNebo. i Baal-Meon — pod zmienionymi nazwami — oraz Sibmę, a odbudowanym przez siebie miastom nadali swoje nazwy.
39Synowie Makira, syna Manassesa, wyruszyli zaś na Gilead, zdobyli je i wypędzili Amorytów, którzy tam mieszkali. 40Mojżesz dał więc Gilead Makirowi, synowi Manassesa, i on tam się osiedlił. 41Także Jair, syn Manassesa, wyruszył i zdobył ich osady,#32:41 Lub: Osady Hama. i nazwał je Osadami Jaira.#32:41 Osady Jaira, hbr. חַוֹּת יָאִיר, lub: Chawot-Ja’ir. 42W końcu, Nobach wyruszył, zdobył Kenat wraz z jego osiedlami i — od swego imienia — nadał im nazwę Nobach.
Obecnie wybrane:
Liczb 32: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
