Liczb 23:1-13

Tam Bileam powiedział do Balaka: Zbuduj mi tutaj siedem ołtarzy, przygotuj mi też tutaj siedem cielców i siedem baranów. Balak uczynił tak, jak powiedział Bileam, i ofiarował Balak z Bileamem cielca i barana na każdym ołtarzu. Wtedy Bileam powiedział do Balaka: Pozostań przy swoim całopaleniu, a ja odejdę na stronę. Może PAN wyjdzie mi na spotkanie, a ja oznajmię ci Słowo, które On mi ukaże. Po czym udał się na nagie wzgórze. Tam zaś Bóg spotkał się z Bileamem. Bileam oznajmił: Ustawiłem siedem ołtarzy i złożyłem na każdym po cielcu i baranie. Wtedy PAN włożył Słowo w usta Bileama, a następnie polecił mu wrócić do Balaka i przekazać mu je. Gdy Bileam wrócił, Balak wciąż stał przy swoim całopaleniu. Przy nim stali wszyscy książęta Moabu. Wtedy rozpoczął swoją przypowieść: Z Aramu sprowadził mnie Balak, król Moabu — z gór Wschodu: Przyjdź, przeklnij mi Jakuba! I przyjdź, złorzecz Izraelowi! Jak mam przekląć, skoro Bóg nie przeklął? Jak mam złorzeczyć, skoro nie złorzeczy PAN? Tak, widzę go ze szczytu skał i oglądam go z pagórków: Oto lud! Przebywa samotnie, do narodów się nie zalicza. Któż policzy ten proch potężnego liczebnie Jakuba? Kto poda liczbę choćby czwartej części Izraela? Niechbym ja umarł śmiercią ludzi prawych, niechby taki jak jego był także mój kres! Wtedy Balak powiedział do Bileama: Cóż ty mi zrobiłeś? Wezwałem cię, byś przeklinał moich wrogów, a ty właściwie mi ich błogosławisz! A on odpowiedział tymi słowy: Czy nie o to mam dbać, aby głosić tylko to, co PAN włoży mi do ust? Wówczas Balak zwrócił się do niego: Chodź ze mną, proszę, na inne miejsce. Pokażę ci go stamtąd. Stąd widzisz tylko skraj jego obozu. Nie widzisz go całego. Stamtąd mi go przeklnij!