Jeremiasza 12
12
Jeremiasza 12
Rozmowa o sprawiedliwości
1Sprawiedliwy jesteś, PANIE,
przedstawiam Ci więc moją sprawę.
Tak, chciałbym pomówić
z Tobą o sprawiedliwości:
Dlaczego bezbożnym dobrze się
powodzi?
Dlaczego łatwo żyć postępującym
wiarołomnie?
2Zasadziłeś ich i zapuszczają
korzenie,
rosną i wydają owoc.
Bliski jesteś ich ust
i daleki od ich sumień.#12:2 Tj. nerek; idiom (?): (1) Dbasz, by mieli co jeść,/ i nie burzysz spokoju ich sumień; (2)Chętnie wyznają Cię ustami, niechętnie potwierdzają to czynami.
3Ale Ty, PANIE, znasz i widzisz mnie,
przekonałeś się, że sercem wciąż
jestem przy Tobie.
Porwij ich jak owce na rzeź!
Odłącz ich na dzień uboju!
4Jak długo usychać#12:4 usychać, hbr. תֶּאֱבַל (te’ewal), znaczy również: płakać. będzie ziemia
i więdnąć zieleń na polach?
Przez niegodziwość jej mieszkańców
ubywa zwierząt i ptactwa,
mówią bowiem: PAN #12:4 Za 4QJerᵃ; brak w MT G. nie wie,
co robimy w ukryciu.
5Tak, jeśli biegłeś z pieszymi
i to cię zmęczyło,
to jak zmierzysz się z rumakami?
Jeśli potykasz się w kraju spokojnym,#12:5 Lub: jeśli w kraju spokojnym czujesz się bezpieczny.
to co zrobisz w zaroślach Jordanu?
6Bo nawet twoi bracia i dom twojego ojca — oni również cię zdradzają. Oni także głośno wołają za tobą. Nie wierz im, choć rozmawiają z tobą przyjaźnie.
7Co do Mnie, opuściłem mój dom,
porzuciłem moje dziedzictwo,
zostawiłem to, co najdroższe mej duszy,
wydałem to w ręce mych wrogów.
8Moje dziedzictwo stało się dla Mnie
jak lew w leśnej gęstwinie,
podniosło na Mnie swój głos,
dlatego się od niego odciąłem.#12:8 Lub: znienawidziłem je.
9Czy moje dziedzictwo nie stało się
dla Mnie pstrym#12:9 pstrym, hbr. צָבוּעַ (tsawua‘), hl, wg G: hieną.
ptakiem drapieżnym
i czy ptaki drapieżne nad nim nie krążą?
Dalej, zbierzcie się, wszystkie
zwierzęta polne,
zejdźcie się na żer!
10Liczni pasterze zniszczyli
moją winnicę,
podeptali mój dział,
zamienili me rozkoszne dziedzictwo
w opustoszałe pustkowie.
11Tak, On je obrócił w pustkowie,
uschło ono przede mną.
Spustoszona jest cała ta ziemia,
lecz nikt nie wziął tego do serca.
12Na wszystkie nagie wzniesienia pustyni ściągnęli pustoszyciele, ponieważ miecz PANA pożera od jednego krańca tej ziemi po drugi — i nic, co żyje, nie ma spokoju.
13Zasiali pszenicę, a zbierają ciernie.
Wysilali się, ale nic nie zyskali.
Wstydzić się będą swych plonów
z powodu żaru gniewu PANA.
14Tak mówi PAN o wszystkich moich złych sąsiadach sięgających po dziedzictwo, które przekazałem w posiadanie mojemu ludowi Izraelowi: Oto wyrwę ich z ich ziemi, ale dom judzki wyrwę spośród nich. 15A gdy ich wyrwę, zawrócę i zlituję się nad nimi, i sprowadzę ich z powrotem, każdego do jego dziedzictwa i każdego do jego ziemi. 16A kiedy już sobie przyswoją sposób życia mojego ludu, tak że będą przysięgać na moje imię: Jak żyje PAN! — podobnie jak wcześniej nauczyli mój lud przysięgać na Baala — wtedy odbuduję ich pośród mojego ludu. 17Lecz jeśli któryś naród tego nie posłucha, wtedy wyrwę go całkowicie i doszczętnie wygubię — oświadcza PAN.
Obecnie wybrane:
Jeremiasza 12: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
