Słuchajcie Słowa, które PAN kieruje do was, domu Izraela! Tak mówi PAN:
Nie uczcie się zwyczajów narodów,
nie bójcie się też znaków na niebie,
których te narody się boją!
Gdyż ustawy ludów są niczym!
Ich bożyszcza to drewno z lasu!
Rzemieślnik wyciął je siekierą.
Potem upiększył srebrem albo złotem
i zabezpieczył przed upadkiem
młotkiem i gwoździami.
Są jak strach na wróble w ogrodzie!
Nic nie mówią!
Trzeba je nosić, bo nie zrobią kroku.
Nie bójcie się ich, gdyż nie mogą
zaszkodzić.
Nie mogą również zdziałać nic dobrego.
Nikt nie jest taki jak Ty, PANIE!
Jesteś wielki i wielką moc ma Twe imię!
Kto by się Ciebie nie bał,
Królu narodów?!
Tylko Tobie się należy cześć!
Gdyż wśród wszystkich
mędrców narodów,
między wszystkimi ich królestwami
nikt nie jest taki jak Ty!
Tamte bóstwa jedno
mają wspólne:
są tępe i głupie!
Chcesz pouczenia od tych nicości?
Przecież to zwykłe drewno!
Na nim srebro sklepane, sprowadzone
z Tarsziszu,
złoto z Ufaz — dzieło rąk rzemieślnika
i praca złotnika.
A ich szata? To błękitna i czerwona
purpura,
uszyta za sprawą znawców.
Ale PAN jest Bogiem prawdziwym.
On jest Bogiem żywym,
On jest Królem wiecznym.
Od Jego gniewu trzęsie się ziemia,
a narody nie są w stanie znieść
Jego wzburzenia!
O tamtych tak mówcie:
Bogowie, którzy nie stworzyli
nieba ani ziemi,
ci znikną z ziemi i spod nieba.
PAN natomiast stworzył
ziemię swoją mocą,
utwierdził świat swą mądrością,
rozumem rozpostarł niebiosa.
Kiedy głos wydaje, szumią
wody na niebie.
On sprawia, że obłoki wznoszą się
z krańców ziemi.
Przywołuje deszcze swymi
błyskawicami
i ze swoich skarbców wypuszcza
wiatr.
Kto czci martwe bóstwa, jest tępy,
brak mu poznania.
Posążki przyniosą też wstyd każdemu,
kto je wytwarza.
Te martwe odlewy są kłamstwem,
nie mieszka w nich żaden duch!
Są niczym, są dziełem kpiny,
w czasie nawiedzenia poginą!
Nie takim jak one jest
Dział Jakuba,
On jest Stwórcą wszystkiego,
Izrael to Jego dziedziczne
plemię,
a Jego imię brzmi:
JHWH Zastępów.