PAN powiedział do Gedeona: Przez tych trzystu ludzi, którzy chłeptali wodę, wybawię was i wydam Midianitów w twoje ręce. Pozostałych możesz odesłać do domu. Wojsko wzięło więc z sobą zaopatrzenie na drogę oraz swoje trąby wykonane z rogu, pozostałych zaś Izraelitów Gedeon odesłał do domu. Zabrał z sobą tych trzystu. Obóz Midianitów leżał poniżej, w dolinie.
Jeszcze tej nocy PAN mu polecił: Wstań, zejdź do obozu wroga, gdyż wydałem go w twoje ręce. Ale jeśli się boisz, to zejdź tam najpierw z twoim sługą Purą. Posłuchaj, o czym tam mówią. To ci doda odwagi. Potem ich napadniesz.
Gedeon zakradł się więc do obozu ze swoim sługą Purą. Dotarli do oddziału rozłożonego na skraju. Midian zaś i Amalek oraz wszyscy ludzie ze wschodu rozłożyli się obozem w dolinie, liczni jak szarańcza! Ich wielbłądów nie dało się zliczyć. W swojej masie przypominali piasek na brzegu morza.
Kiedy Gedeon podszedł, akurat jeden wojownik opowiadał drugiemu swój sen: Śnił mi się okrągły bochenek jęczmiennego chleba. Wtoczył się on do obozu Midianu i uderzył w namiot tak, że go przewrócił spodem do góry — i namiot padł! A jego towarzysz stwierdził: To nic innego jak miecz Gedeona, syna Joasza, Izraelity. Bóg wydał Midian wraz z całym obozem w jego ręce!
Gdy Gedeon usłyszał opowiadanie o tym śnie oraz jego wykład, skłonił się przed Bogiem, wrócił do obozu Izraela i rozkazał: Wstawajcie! PAN wydał obóz Midianitów w wasze ręce! Następnie podzielił swoich trzystu ludzi na trzy oddziały, kazał im wszystkim zabrać rogi oraz puste dzbany, a do dzbanów kazał włożyć pochodnie. Potem powiedział: Patrzcie na mnie i róbcie to, co ja! Idę na skraj obozu. Co ja zrobię — wy róbcie. Gdy zadmę w róg, ja i wszyscy, którzy są ze mną, wtedy wy także zadmijcie w rogi wokół całego obozu. Potem krzykniecie: Dla PANA i dla Gedeona!
Gdy więc Gedeon wraz z setką swoich ludzi dotarł na skraj obozu na początku środkowej straży nocnej — a właśnie rozstawiono warty — zadęli w rogi i rozbili dzbany, które mieli w rękach. Na ten znak zadęły w rogi pozostałe oddziały. Ludzie potłukli dzbany, chwycili w lewe ręce pochodnie, w prawe ręce rogi, by zatrąbić — i zawołali: Miecz dla PANA i dla Gedeona! Każdy stał jednak na swoim miejscu wokół obozu, podczas gdy w obozie biegano, krzyczano i uciekano. A gdy zadęto w trzysta rogów, PAN nastawił miecz jednego przeciw drugiemu i to w całym obozie, tak że w końcu wojsko rzuciło się do ucieczki do Bet-Szita, w kierunku Serery, aż na skraj Abel-Mechola koło Tabat.
Bible App
Bible App for Kids
