Ezdrasza 7:1-10

Po tych wydarzeniach, za panowania króla perskiego Artachszasta, [z Babilonu wyruszył] Ezdrasz. Był on potomkiem Serajasza, który z kolei był synem Azariasza, ten zaś synem Chilkiasza, a ten synem Szaluma, który z kolei był synem Sadoka, a ten synem Achituba, ten zaś synem Amariasza, który był synem Azariasza, a ten synem Merajota, który z kolei był synem Zachariasza, ten natomiast synem Uzjego, który urodził się Bukiemu, synowi z kolei Abiszui, który był synem Pinechasa, a ten synem Eleazara, którego ojcem był Aaron, pierwszy kapłan. Ten właśnie Ezdrasz wyruszył z Babilonu. Był on uczonym, człowiekiem biegłym w Prawie Mojżesza nadanym przez PANA, Boga Izraela. Król natomiast spełniał każdą prośbę Ezdrasza, stosownie do tego jak PAN, jego Bóg, otaczał go swoją opieką. Wraz z Ezdraszem do Jerozolimy wyruszyli także inni potomkowie Izraela, a w tym kapłani, Lewici, śpiewacy, odźwierni i słudzy świątynni. Było to w siódmym roku panowania króla Artachszasta. Ezdrasz zatem przybył do Jerozolimy w siódmym roku panowania tego króla, a w piątym miesiącu. Opuścił on Babilon pierwszego dnia pierwszego miesiąca, a do Jerozolimy dotarł pierwszego dnia piątego miesiąca, ponieważ spoczywała na nim dobrotliwa ręka jego Boga. Ezdrasz bowiem położył sobie na sercu badanie Prawa PANA, wprowadzanie go w życie — i nauczanie w Izraelu jego postanowień i zasad.