Księga Kaznodziei 12

12
Księga Kaznodziei 12
Zachęta do życia z Bogiem w młodości
1Pamiętaj o swoim Stwórcy
w kwiecie swojego wieku,
zanim nadejdą dni trudne
i zbliżą się lata,
o których powiesz:
Nie są mi one rozkoszą.
2Zanim zaćmi się słońce,
światło księżyca i gwiazd,
i wrócą#12:2 Lub: znikną. chmury po deszczu;
3zanim zaczną drżeć strzegący
niegdyś domu
i pochylą się silni mężczyźni,
ustaną młynarki,#12:3 Lub: kobiety przy żarnach. bo ich
zostanie niewiele,
a wyglądającym oknami
przygaśnie wzrok;
4zanim zamkną się drzwi wzdłuż ulicy,
przycichnie odgłos młyna,
wybudzać zacznie nawet głos ptaka,
a dźwięki pieśni zaczną dochodzić
przytępione.
5Zanim zaczną bać się pagórka
i innych strachów na drodze,
i migdałowiec zakwitnie na biało,#12:5 Lub: zakwitnie bielą(sugestia siwizny na głowie). Kwiaty migdałowca, początkowo różowe, zmieniają kolor na biały (Pnp 6:11).
i wlec się będzie szarańcza,#12:5 Lub: koniki polne.
i zawiodą#12:5 Lub: pomarszczą się. jagody kaparu#12:5 jagody kaparu, hl, starożytny afrodyzjak.
bo człowiek zmierza do
swego wiecznego domu,#12:5 wieczny dom: euf. oznaczający grób.
a płaczący idą przy nim ulicami.
6Zanim zerwie się srebrny sznur,
popęka złota czasza,
potłucze się dzban nad zdrojem,
a kołowrót, złamany,
spadnie na dno studni —
7i wróci proch do ziemi, tak jak nim był,
duch zaś wróci do Boga, który go dał.
8Marność nad marnościami,
mówi Kaznodzieja,
wszystko jest marnością.
Końcowy wniosek
9Poza tym, że Kaznodzieja był mędrcem, uczył on lud wiedzy. Rozważał i badał,#12:9 rozważał i badał, hend.: dokładnie, wnikliwie badał. i uporządkował wiele przypowieści. 10Kaznodzieja szukał słów, by znaleźć najtrafniejsze, aby jak najlepiej wyrazić nimi prawdę.
11Słowa mędrców są jak ościenie, a autorzy ich zbiorów jak powbijane gwoździe#12:11 Lub: Słowa mędrców są jak ościenie, a zbiory przypowieści jak powbijane gwoździe. — podarowane przez jednego Pasterza.#12:11 Słowa mędrców są jak ościenie (tj. narzędzia do poganiania zwierząt zaprzęgowych) i jak wbite gwoździe ci od [ich] zbiorów — zostały dane przez jednego pasterza, a co ponadto — od nichG. 12Poza tymi, strzeż się, mój synu.#12:12 Poza tymi, strzeż się, mój synu, tj.: (1) strzeż się słów innych niż podane przez jednego Pasterza; (2) strzeż się ksiąg, których studiowanie jest wyczerpujące. Pisaniu wielu ksiąg nie ma bowiem końca, a rozległe studia mogą męczyć ciało.
13Słowo na koniec, gdy wszystko już powiedziane:
Boga się bój i Jego przykazań przestrzegaj —
to odnosi się do każdego człowieka.#12:13 Koniec mowy, wszystko wysłuchane— Boga się bój i Jego przykazań przestrzegaj, gdyż to — cały człowiekG.
14Gdyż nad każdym czynem
Bóg dokona sądu,
nad każdą rzeczą skrytą#12:14 rzeczą skrytą, hbr. כָּל־נֶעְלָם (kol-ne‘elam): przeoczeniem, (l. rzeczą przeoczoną) G, gr. παρεωραμένῳ.
czy to dobrą, czy złą.

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności