Mojżesz spisał to Prawo i przekazał je kapłanom, synom Lewiego, tym, którzy noszą skrzynię Przymierza z PANEM, oraz wszystkim starszym Izraela.
Wydał im też Mojżesz takie polecenie: Zawsze, kiedy upłynie siedem lat, w roku umorzenia długów, w Święto Szałasów, gdy cały Izrael przyjdzie pokazać się przed obliczem PANA, twojego Boga, w miejscu, które On wybierze, odczytywać będziesz to Prawo w obecności całego Izraela. Zgromadzisz wówczas lud, mężczyzn, kobiety i dzieci oraz cudzoziemców mieszkających w obrębie twoich bram, po to, by usłyszeli i uczyli się bojaźni PANA, waszego Boga, i pilnowali spełniania wszystkich słów zawartych w tym Prawie. Niech słuchają również ich synowie, którzy tego Prawa jeszcze nie znają. Niech oni także uczą się bojaźni PANA, waszego Boga, po wszystkie dni waszego życia w tej ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, aby ją przejąć na własność.
Następnie PAN powiedział do Mojżesza: Zbliża się chwila twojej śmierci. Przywołaj Jozuego i stawcie się w namiocie spotkania. Tam wydam mu rozkazy. Mojżesz i Jozue stawili się zatem w namiocie spotkania. Wtedy, w słupie obłoku, w namiocie ukazał się PAN. Słup obłoku stanął u wejścia do namiotu.
A PAN powiedział do Mojżesza: Gdy ty spoczniesz z twoimi ojcami, lud ten powstanie i zacznie uprawiać nierząd, idąc za innymi bogami, bóstwami obcej ziemi, do której wchodzi. Lud ten Mnie opuści i złamie moje przymierze, które z nim zawarłem. Gdy to się stanie, zapłonę na nich moim gniewem i opuszczę ich. Zakryję przed nimi moje oblicze i wystawię ich na żer licznym nieszczęściom i niedolom. Wówczas lud ten zauważy: Czy nie dlatego spotkały mnie te nieszczęścia, że mojego Boga nie ma pośród nas? Lecz Ja w tym czasie całkowicie zakryję moje oblicze przed nimi z powodu całego ich zła, które popełnili, kierując się ku innym bogom.
Teraz więc spisz sobie tę pieśń i naucz jej synów Izraela. Włóż ją w ich usta, po to, by ta pieśń była dla Mnie świadkiem przeciw nim. Kiedy wprowadzę ten lud do ziemi opływającej w mleko i miód, którą przysiągłem dać ich ojcom, i lud ten naje się, nasyci i utyje, wówczas zwróci się do innych bogów! Im będzie służył, a Mną pogardzi i złamie moje przymierze. A gdy spotkają go liczne nieszczęścia i niedole, niech zabrzmi przed nimi ta pieśń, jako świadek. Gdyż nie zapomni jej ich potomstwo. Bo od dawna, zanim wprowadziłem ten lud do ziemi, którą mu przysiągłem, znam ich zamiary, które w końcu spełnią.
I Mojżesz spisał tę pieśń tego dnia, i nauczył jej synów Izraela.
Jozuemu zaś, synowi Nuna, rozkazał: Bądź mocny! Nabierz odwagi, bo to ty wprowadzisz synów Izraela do ziemi, którą im przysiągłem, Ja zaś będę z tobą.
Gdy Mojżesz zakończył spisywanie słów tego Prawa na zwoju, wówczas polecił Lewitom noszącym skrzynię Przymierza z PANEM: Weźcie zwój tego Prawa i złóżcie go z boku skrzyni Przymierza z PANEM, waszym Bogiem. Niech tam będzie świadectwem przeciw tobie. Znam bowiem twój upór i twój twardy kark. Teraz, gdy wciąż żyję wśród was, jesteście oporni wobec PANA, a co będzie po mojej śmierci?
Zgromadźcie u mnie wszystkich starszych waszych plemion i waszych urzędników. Chcę w ich obecności przekazać te słowa i wezwać niebo i ziemię na świadków przeciw nim. Wiem bowiem, że po mojej śmierci zupełnie się stoczycie i zejdziecie z drogi, którą wam wskazałem. Wiem, że w przyszłości spotka was nieszczęście, gdyż będziecie czynić to, co złe w oczach PANA, drażniąc Go dziełami swych rąk.
Potem, w obecności całej wspólnoty Izraela, Mojżesz przekazał słowa całej tej pieśni
Aplikacja Biblia
Aplikacja Biblia dla dzieci
