2 Samuela 2
2
2 Samuela 2
Dawid królem Judy
1Potem Dawid zapytał PANA: Czy mam wyruszyć do któregoś z miast Judy? Wyrusz — odpowiedział PAN. Dawid pytał więc dalej: Dokąd mam wyruszyć? I usłyszał: Do Hebronu.
2Dawid wyruszył więc do Hebronu. Zabrał z sobą także dwie żony, Achinoam Jizreelitkę i Abigail, żonę po Nabalu Karmelicie.#2:2 Wg kilku MTᵐˢˢ: Karmelitkę, hbr. הכרמלית, zob. 1Sm 27:3; 30:5. 3Dawid sprowadził do Hebronu również ludzi, którzy się przy nim skupili, każdego z jego rodziną, i wszyscy oni zamieszkali w Hebronie oraz okolicach.
4Przybyli wtedy ludzie z Judy i namaścili tam Dawida na króla nad swoim plemieniem. Jednocześnie Dawidowi doniesiono, że to mieszkańcy Jabesz-Gilead byli tymi, którzy pochowali Saula.
Delegacja Dawida do mieszkańców Jabesz
5Dawid wysłał zatem do Jabesz-Gilead posłańców. Polecił powiedzieć im: Niech PAN błogosławi wam za to, że wyświadczyliście tę łaskę waszemu panu, Saulowi, i pochowaliście go. 6Niech teraz PAN okazuje wam łaskę i wierność. Ja również będę darzył was podobnym dobrem jak to, które okazaliście w tej sprawie. 7Nabierzcie odwagi#2:7 Idiom: wzmocnijcie swoje ręce. i bądźcie dzielni, bo wprawdzie zginął wasz pan, Saul, ale też plemię Judy namaściło mnie nad sobą na króla.
Isz-Boszet królem pozostałych plemion Izraela
8Tymczasem Abner, syn Nera, dowódca wojsk Saula, wziął Isz-Boszeta,#2:8 Isz-Boszet, hbr. אִישׁ־בּשֶׁת, czyli: człowiek wstydu; może to być jednak przekręcenie: אֶשְׁבָּעַל, czyli: człowiek Baala, zob. 1Krn 8:33; 9:39. syna Saula, i sprowadził go do Machanaim.#2:8 Machanaim: miasto nad Jabokiem, być może stolica Gileadu. 9Tam ustanowił go królem nad Gileadem, nad Aszurytami,#2:9 Aszurytami, hbr. אֲשׁוּרִי; wg S: Geszurytami, hbr. הַגְּשׁוּרִי; wg Tg: domem Aszera, hbr. בית אשר. nad Jizreelem, nad Efraimem, nad Beniaminem — nad całym Izraelem. 10Isz-Boszet, syn Saula, miał czterdzieści lat, gdy został królem nad Izraelem, a panował dwa lata.
Plemię Judy opowiadało się jednak za Dawidem. 11Dawid panował w Hebronie nad tym właśnie plemieniem siedem lat i sześć miesięcy.
Starcie wojsk Abnera z wojskami Dawida
12Potem Abner, syn Nera, wyruszył wraz ze sługami Isz-Boszeta, syna Saula, z Machanaim do Gibeonu. 13Joab, syn Serui, oraz słudzy Dawida także wyruszyli.#2:13 Wg G: z Hebronu. Spotkali się jedni z drugimi przy Stawie Gibeońskim.#2:13 Staw Gibeoński: cysterna po pnstronie miasta Gibeon (?), leżącego ok. 10 km na pn zachod Jerozolimy, zob. Jr 41:12. Jedni stanęli po jednej stronie stawu, a drudzy — po drugiej. 14Wówczas Abner zawołał do Joaba: Niech wystąpią młodzi wojownicy#2:14 młodzi wojownicy, hbr. נְעָרִים, w tym kontekście określenie to może być świadomym umniejszeniem możliwości wojowników dla tym większego podkreślenia ich sprawności. i powalczą sobie przed nami! Niech tak będzie! — odpowiedział Joab.
15Wystąpiło więc dwunastu ze strony Beniamina#2:15 Wg 4QSamᵃ i G: synów Beniamina. i Isz-Boszeta, syna Saula, oraz dwunastu spośród sług Dawida. 16Potem każdy chwycił za głowę swego przeciwnika i jeden drugiemu wbił w bok swój miecz, tak że padli jednocześnie. Stąd nazwano to miejsce Polem Przeciwników,#2:16 Pole Przeciwników, hbr. חֶלְקַת הַצֻּרִים: lub: Chelkat-Hasurim. a leży ono w Gibeonie.
17Tego dnia rozgorzała też bardzo ciężka bitwa. Abner i Izraelici zostali pobici przez siły Dawida. 18Byli tam też trzej synowie Serui: Joab, Abiszaj i Asael.
Asael był tak szybki w biegu jak gazela. 19Właśnie on rzucił się w pogoń za Abnerem. Biegł prosto za nim i nie zbaczał w żadną stronę. 20Abner obejrzał się za siebie i zapytał: Czy to jesteś ty, Asaelu? Tak, to ja! — odpowiedział. 21Abner na to: Zbocz sobie w prawo albo w lewo, schwytaj sobie któregoś z młodych i na nim zdobądź jakiś łup. Asael jednak nie chciał zboczyć z drogi. 22Abner zatem zawołał znowu: Przestań mnie ścigać! Dlaczego miałbym powalić cię na ziemię? Jak mógłbym wtedy spojrzeć w oczy twemu bratu Joabowi? 23Lecz gdy Asael nie ustawał w pościgu, Abner uderzył go końcem włóczni w brzuch, tak że włócznia przeszyła go na wylot. Asael padł i na miejscu skonał. Każdy potem przystawał, gdy mijał miejsce, w którym się to wszystko stało.
24Joab i Abiszaj ścigali Abnera dalej. O zachodzie słońca dotarli do wzgórza Ama, położonego obok Giach, przy drodze na pustynię Gibeon. 25Beniaminici skupili się tam przy Abnerze w zwarty oddział i stanęli na szczycie jednego ze wzgórz.
26Wtedy Abner zawołał do Joaba: Czy miecz ma pożerać na zawsze? Czy nie wiesz, że końcem tego będzie gorycz? Kiedy wreszcie przerwiesz pościg swoich wojowników za ich własnymi braćmi? 27Jak żyje Bóg — odpowiedział Joab — gdybyś nie przemówił, stałoby się to dopiero nad ranem. 28Następnie Joab zadął w róg i zatrzymał swoich ludzi. Przestali ścigać Izraela i odstąpili od dalszej walki.
29Abner i jego ludzie szli potem tej nocy przez Arabę,#2:29 Lub: przez step. przeprawili się przez Jordan, przeszli cały wąwóz#2:29 Lub: (1) cały Bitron; (2) szli całe przedpołudnie. i dotarli do Machanaim.
30A gdy Joab przestał ścigać Abnera, zebrał ludzi Dawida i dokonał ich przeglądu. Brakowało im dziewiętnastu oraz Asaela. 31Słudzy Dawida natomiast zabili wśród Beniaminitów i wśród ludzi Abnera trzystu sześćdziesięciu wojowników.
32Następnie wzięli Asaela i pochowali go w grobie jego ojca w Betlejem. Po pogrzebie Joab i jego ludzie szli całą noc i o świcie dotarli do Hebronu.
Obecnie wybrane:
2 Samuela 2: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
