W piętnastym roku panowania Amazjasza, syna Joasza, króla Judy, w Samarii, na czterdzieści jeden lat, władzę objął Jeroboam, syn Jehoasza, króla Izraela.
Czynił on to, co złe w oczach PANA. Nie odstąpił od żadnego grzechu Jeroboama, syna Nebata, przez które uwikłał on w grzech całego Izraela.
Jeroboam przywrócił Izraelowi granice od Lebo-Chamat po Morze Stepowe, zgodnie ze Słowem PANA, Boga Izraela, które wypowiedział przez swojego sługę Jonasza, syna Amitaja, proroka z Gat-Hachefer. PAN bowiem wejrzał na ciężką niedolę, która dotknęła każdego bez wyjątku, nie było natomiast nikogo, kto by Izraelowi mógł przyjść z pomocą. PAN natomiast nigdy nie powiedział, że wymaże imię Izrael spod nieba, i dlatego wybawił ich za pośrednictwem Jeroboama, syna Jehoasza.
Pozostałe sprawy Jeroboama, wszystko, czego dokonał, łącznie z tym, jak dzielnie walczył i jak odzyskał Damaszek oraz Chamat dla Judy w Izraelu, wszystko to zostało opisane w zwoju Dziejów królów Izraela. Gdy Jeroboam spoczął ze swoimi przodkami, królami Izraela, władzę po nim objął jego syn Zachariasz.
Aplikacja Biblia
Aplikacja Biblia dla dzieci
