1 Kronik 17

17
1 Kronik 17
Obietnica trwałości dynastii Dawida
(2Sm 7:1-29)
1Gdy Dawid zamieszkał w pałacu, powiedział do proroka Natana: Oto ja mieszkam w cedrowym pałacu, a skrzynia Przymierza z PANEM — pod zasłonami! 2Natan odpowiedział: Czyń zatem wszystko, co ci leży na sercu, ponieważ Bóg jest z tobą.
3Ale jeszcze tej samej nocy Bóg skierował do Natana Słowo tej treści: 4Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: Tak mówi PAN: Nie ty zbudujesz Mi dom na mieszkanie. 5Owszem, jak dotąd, od dnia, w którym wyzwoliłem Izraela, do dziś, nie mieszkałem w stałym domu. Przemieszczałem się z namiotu do namiotu i z przybytku do przybytku. 6Czy kiedykolwiek w czasie tej wędrówki z Izraelem napomknąłem choć słowem któremuś z sędziów Izraela, jednemu z tych, którym powierzyłem troskę o mój lud: Dlaczego nie zbudujecie Mi cedrowego domu?
7Teraz więc powiedz mojemu słudze, Dawidowi: Tak mówi PAN Zastępów: Ja wziąłem cię z pastwiska, od owiec, abyś był księciem nad moim ludem, nad Izraelem. 8Byłem z tobą wszędzie, dokądkolwiek poszedłeś. Wytępiłem przed tobą wszystkich twoich wrogów. Uczynię#17:8 Lub: Uczyniłem. cię zaś tak sławnym, jak sławni są wielcy tej ziemi. 9I wyznaczę miejsce mojemu ludowi Izraelowi. Zasadzę go tam. Będzie mieszkał u siebie i nie będzie już drżał. Nie będą go trapić nikczemnicy tak jak na początku, 10w czasach, gdy wyznaczałem sędziów nad moim ludem Izraelem. Upokorzę wszystkich twoich wrogów. Ogłaszam ci, że PAN wzniesie ci dom! 11A gdy dopełnią się twoje dni i będziesz miał połączyć się z twoimi ojcami, wzbudzę ci potomka, który będzie jednym z twoich synów — i utrwalę jego panowanie. 12On zbuduje Mi dom, a Ja na wieki utrwalę jego tron. 13Ja mu będę ojcem, a on będzie Mi synem. Nie odejmę mu mojej łaski, jak odjąłem ją temu, który był przed tobą. 14Dam mu ostoję w moim domu i w moim królestwie na wieki — i jego tron będzie niewzruszony na wieki.
15Natan przemówił więc do Dawida zgodnie z tymi słowami i stosownie do tego widzenia.
Modlitwa dziękczynna Dawida
16Wtedy król Dawid przyszedł i usiadł przed obliczem PANA. Kim ja jestem PANIE, Boże? — powiedział. — Czym jest mój ród, że doprowadziłeś mnie aż dotąd? 17Uznałeś jednak, że to niewiele, Boże, skoro zapowiedziałeś rodowi swojego sługi odległą przyszłość i pozwoliłeś mi zobaczyć bieg przyszłych ludzkich spraw, PANIE, Boże! 18Co jeszcze może Ci powiedzieć Dawid w związku z tym, że obdarzyłeś go taką godnością? Ty bowiem znasz#17:18 Lub: wybrałeś. swego sługę. 19PANIE, ze względu na swojego sługę i według swojej woli uczyniłeś tę wielką rzecz, aby stało się to dla wszystkich jasne. 20PANIE, nikt nie jest taki, jak Ty! Nie ma Boga oprócz Ciebie. Nie słyszeliśmy o nikim podobnym. 21Bo który lud jest jak Twój lud, jak Izrael? On jest tym jedynym narodem na ziemi, po który wybrał się Bóg, aby go sobie wykupić na własność. Przed nim, wykupionym spośród narodów, z Egiptu, usunął On inne narody, by wsławić się i przejąć wszystkich grozą! 22Ten lud, Izrael, uczyniłeś swoim ludem na wieki i Ty, PANIE, stałeś się jego Bogiem!
23Teraz więc, PANIE, uwiarygodnij na wieki to Słowo, które wypowiedziałeś o swoim słudze i o jego rodzie — uczyń, jak obiecałeś. 24Niech się też uwiarygodni i wsławi Twoje imię na wieki, tak by mówiono: Bogiem Izraela jest PAN Zastępów, Bóg Izraela! Ród Dawida zaś, twojego sługi, niech będzie niewzruszony przed Tobą. 25Gdyż Ty, Boże, objawiłeś swojemu słudze,#17:25 Idiom: odsłoniłeś ucho swojemu słudze. że zadbasz o jego ród,#17:25 Lub: o jego przyszłe panowanie, o jego dynastię. dlatego twój sługa nabrał odwagi, aby skierować do Ciebie tę modlitwę.
26A teraz, PANIE, Ty jesteś prawdziwym Bogiem. Ty zapowiedziałeś swojemu słudze całe to dobrodziejstwo. 27Postanowiłeś pobłogosławić ród swojego sługi, aby trwał przed Tobą na wieki. Tak, PANIE, Ty pobłogosławiłeś — i będzie on błogosławiony na wieki.

Obecnie wybrane:

1 Kronik 17: SNP

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj