เยเนซิศ 3
3
1งูเป็นสัตว์ฉลาดกว่าสรรพสัตวป่าที่พระยะโฮวาเจ้าได้ทรงสร้างไว้ งูจึงถามหญิงนั้นว่า, “จริงหรือที่พระเจ้าตรัสห้ามว่า, ‘เจ้าอย่ากินผลไม้ทุกอย่างในสวนนี้’?” 2หญิงนั้นจึงตอบงูว่า, “ผลไม้ในสวนนี้เรากินได้ทั้งหมด: 3เว้นแต่ผลไม้ต้นที่อยู่กลางสวนนั้นพระเจ้าตรัสห้ามว่า, ‘อย่ากินหรือถูกต้องเลย เกลือกว่าจะตาย’ ” 4งูจึงบอกหญิงนั้นว่า, “เจ้าจะไม่ตายจริงดอก: 5เพราะพระเจ้าทรงทราบอยู่ว่า, เจ้ากินผลไมนั้นเข้าไปวันใด, ตาของเจ้าจะสว่างขึ้นในวันนั้น; แล้วเจ้าจะเป็นเหมือนพระ, จะรู้จักความดีและชั่ว.” 6เมื่อหญิงนั้นเห็นว่าผลไม้ต้นนั้นน่ากินและงามด้วย, ทั้งเป็นผลไม้ที่พึงต้องการให้มีปัญญาขึ้น, จึงเก็บผลไม้นั้นมากินเข้าไป; แล้วส่งให้สามีกินด้วยกัน 7ตาของเขาทั้งสองนั้นก็สว่างขึ้น, จึงรู้สึกตัวว่าเปลือยกายอยู่; แล้วก็เอาใบมะเดื่อมากลัดเป็นเครื่องปกปิดตัวไว้ 8เวลาเย็นวันนั้นเขาทั้งสองได้ยินพระยะโฮวาเสด็จดำเนินอยู่ในสวน: สามีกับภรรยาก็หลบไปซ่อนตัวอยู่ใต้ต้นไม้ในสวนนั้น, ให้พ้นจากพระพักตรพระยะโฮวาเจ้า
9พระยะโฮวาเจ้าได้ทรงเรียกชายนั้นและตรัสถามเขาว่า, “เจ้าอยู่ที่ไหน?” 10ชายนั้นทูลว่า, “ข้าพเจ้าได้ยินพระสุรเสียงพระองค์ในสวนก็กลัว, เพราะเปลือยกายอยู่; จึงได้ซ่อนตัวเสีย.” 11พระองค์จึงตรัสว่า, “ใครบอกเจ้าเล่าว่าเจ้าเปลือยกายอยู่? เจ้ามิกินผลไม้ที่เราห้ามว่าอย่ากินนั้นแล้วหรือ?” 12ชายนั้นทูลว่า, “หญิงที่พระองค์ประทานให้อยู่กินกับข้าพเจ้านั้นส่งผลไม้นั้นให้ข้าพเจ้า ๆ จึงรับประทาน.” 13พระยะโฮวาเจ้าตรัสถามหญิงว่า, “ทำไมเจ้าทำอย่างนั้นเล่า, “หญิงนั้นทูลว่า, “งูล่อลวงข้าพเจ้า ๆ จึงได้รับประทาน.” 14พระยะโฮวาเจ้าจึงตรัสแก่งูว่า, “เพราะเหตุที่เจ้ากระทำเช่นนี้, เจ้าก็เป็นที่แช่งสาปมากกว่าสัตว์ใช้และสัตว์ป่าทั้งปวง; จะต้องเลื้อยไปด้วยท้อง: จะต้องกินผงคลีดินจนสิ้นชีวิต. 15เราจะบันดาลให้เจ้ากับหญิงนี้, ทั้งเผ่าพันธุ์ของเจ้ากับเผ่าพันธุ์ของเราเป็นศัตรูกัน: เผ่าพันธุ์ของหญิงจะทำหัวของเจ้าให้ฟกช้ำ, และเจ้าจะทำให้ส้นเท้าของเขาฟกช้ำ” 16พระองค์ตรัสแก่หญิงนั้นว่า, “เราจะทำให้เจ้าได้ความทุกข์ลำบากมากขึ้นในกาลเมื่อเจ้ามีครรภ์ และเมื่อคลอดบุตร; เจ้าจะต้องอาศัยพึ่งสามี, และเขาจะบังคับบัญชาเจ้า.” 17พระองค์จึงตรัสแก่อาดามว่า, “เพราะเหตุเจ้าได้เชื่อฟังถ้อยคำของภรรยา, แล้วกินผลไม้ที่เราห้ามว่าอย่ากินนั้น: แผ่นดินจึงต้องถูกแช่งสาปเพราะตัวเจ้า; เจ้าจะต้องหากินที่แผ่นดินด้วยความลำบากจนสิ้นชีวิต; 18แผ่นดินจะงอกต้นไม้ที่มีหนามให้แก่เจ้า, และเจ้าจะกินผักที่ทุ่งนา; 19เจ้าจะหากินด้วยเหงื่อไหลโซมหน้ากว่าเจ้าจะกลับเป็นดิน; เพราะเจ้าบังเกิดมาแต่ดิน เจ้าเป็นแต่ผงคลีดิน, และจะต้องกลับเป็นผงคลีดินอีก.” 20ชายนั้นก็เรียกชื่อภรรยาของตนว่าฮาวา, เพราะนางเป็นมารดาของบรรดาชนที่มีชีวิต. 21พระยะโฮวาเจ้าได้ทรงทำเสื้อด้วยหนังสัตว์ให้อาดามกับภรรยาสวมปกปิดกายของเขา
22แล้วพระยะโฮวาเจ้าตรัสว่า, “ดูเถิดมนุษย์กลายเป็นเช่นผู้หนึ่งในพวกเราในการรู้จักความดีและชั่วแล้ว: บัดนี้ เกรงว่าเขาจะยื่นมือหยิบผลไม้ที่ให้ชีวิตเจริญกินเข้าไปทำให้อายุยืนอยู่เป็นนิตย์.” 23เหตุฉะนั้นพระยะโฮวาเจ้าจึงทรงขับไล่เขาออกเสียจากสวนเอเดน, ให้ไปทำมาหากินในที่ดินที่ตัวเอากำเนิดมานั้น. 24เมื่อไล่ชายนั้นออกไปแล้ว, พระองค์ทรงตั้งคะรูบีมไว้ข้างทิศตะวันออกแห่งสวนเอเดน; และตั้งกระบี่เพลิงอันมีเปลววับวาบไว้รอบทุกทิศเพื่อจะคอยรักษาทางที่จะเข้าไปถึงต้นไม้ที่ให้ชีวิตเจริญนั้น
Obecnie wybrane:
เยเนซิศ 3: TH1940
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
