Przysłów 15:1-33

Łagodna odpowiedź uśmierza zapalczywość, a przykre słowa wzniecają gniew. Język mądrych zdobi wiedzę, ale usta głupich tryskają głupotą. Oczy PANA są na każdym miejscu, upatrują złych i dobrych. Zdrowy język jest drzewem życia, a jego przewrotność jest zniszczeniem dla ducha. Głupi gardzi pouczeniem swego ojca, a kto przyjmuje upomnienia, jest roztropny. W domu sprawiedliwego jest wielki dostatek, a w dochodach niegodziwego jest zamieszanie. Wargi mądrych szerzą wiedzę, a serce głupich nie. Ofiara niegodziwych budzi odrazę w PANU, a modlitwa prawych mu się podoba. Droga niegodziwego wzbudza odrazę w PANU, a miłuje on tego, kto podąża za sprawiedliwością. Sroga kara należy się temu, kto zbacza z drogi, a kto nienawidzi upomnień, umrze. Piekło i zatracenie są przed PANEM; o ileż bardziej serca synów ludzkich. Szyderca nie miłuje tego, który go strofuje, ani nie pójdzie do mądrych. Radosne serce rozwesela twarz, ale gdy smutek w sercu, duch jest przygnębiony. Serce rozumne szuka wiedzy, a usta głupich karmią się głupotą. Wszystkie dni strapionego są złe, ale kto jest wesołego serca, ma nieustanną ucztę. Lepiej mieć mało z bojaźnią PANA niż wielki skarb z kłopotem. Lepsza jest potrawa z jarzyn, gdzie miłość, niż tuczny wół, gdzie panuje nienawiść. Człowiek gniewny wszczyna kłótnie, a nieskory do gniewu łagodzi spory. Droga leniwego jest jak płot cierniowy, a ścieżka prawych jest wyrównana. Mądry syn jest radością ojca, a człowiek głupi gardzi własną matką. Głupota jest radością dla nierozumnego, a człowiek roztropny postępuje uczciwie. Gdzie nie ma rady, nie udają się zamysły; powiodą się zaś przy mnóstwie doradców. Człowiek cieszy się z odpowiedzi swoich ust, a słowo powiedziane we właściwym czasie jakże jest dobre! Droga życia dla mądrego jest w górze, aby uniknął głębokiego piekła. PAN zniszczy dom pysznych, a utwierdzi granicę wdowy. Myśli złego budzą odrazę w PANU, a słowa czystych są przyjemne. Kto jest chciwy zysku, ściąga kłopoty na własny dom, a kto nienawidzi darów, będzie żył. Serce sprawiedliwego rozmyśla nad odpowiedzią, a usta niegodziwych tryskają złymi rzeczami. PAN jest daleko od niegodziwych, ale wysłuchuje modlitwy sprawiedliwych. Światło oczu rozwesela serce, a dobra wieść tuczy kości. Ucho, które słucha upomnienia życia, będzie mieszkać pośród mądrych. Kto odrzuca karność, gardzi własną duszą, a kto przyjmuje upomnienie, nabiera rozumu. Bojaźń PANA jest pouczeniem w mądrości, a pokora poprzedza chwałę.