Laten we samen de Bijbel lezen (maart)

Laten we samen de Bijbel lezen (april)

Laten we samen de Bijbel lezen (mei)

Laten we samen de Bijbel lezen (juni)

Laten we samen de Bijbel lezen (juli)

Laten we samen de Bijbel lezen (augustus)

Laten we samen de Bijbel lezen (september)

Laten we samen de Bijbel lezen (oktober)

Laten we samen de Bijbel lezen (november).

Laten we samen de Bijbel lezen (december).

Het Boek

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch40" data-usfm="GEN.40">
 <div class="label">40</div><div class="s1">Jozef legt dromen uit</div><div class="p"> 1-2 Enige tijd later gebeurde er iets belangrijks aan het Egyptische hof. Het hoofd van de paleisbakkerij en de wijnproever van de farao vielen in ongenade. 3De farao liet hen in dezelfde gevangenis gooien waar Jozef opgesloten zat, in het huis van het hoofd van de lijfwacht. 4De beide hovelingen zaten lange tijd in arrest en het hoofd van de lijfwacht wees Jozef aan als hun bediende.</div><div class="p"> 5Op een nacht hadden beide mannen een droom. 6De volgende morgen maakten zij een verslagen en sombere indruk op Jozef. 7&#8216;Waarom kijken jullie zo somber?&#8217; vroeg hij. 8&#8216;We hebben vannacht allebei een droom gehad,&#8217; antwoordden zij, &#8216;maar niemand hier kan ons uitleggen wat die te betekenen hebben.&#8217; &#8216;Het uitleggen van dromen is Gods zaak,&#8217; zei Jozef. &#8216;Vertel mij eens wat jullie hebben gedroomd.&#8217;</div><div class="p"> 9De wijnproever vertelde als eerste wat hij had gedroomd. &#8216;In mijn droom,&#8217; begon hij, &#8216;zag ik een wijnstok met drie ranken eraan. 10De knoppen begonnen uit te botten en plotseling was er een bloesem en kwamen er mooie trossen rijpe druiven aan. 11Ik had de wijnbeker van de farao in mijn hand, dus ik plukte de druiven, perste ze uit in de beker en gaf hem aan de farao.&#8217; 12&#8216;Ik weet wat de droom betekent,&#8217; zei Jozef. &#8216;De drie ranken betekenen drie dagen! 13Binnen drie dagen zal de farao u uit de gevangenis halen en u weer aanstellen als zijn wijnproever. 14Maar denk alstublieft aan mij wanneer u weer in het paleis terug bent. Noem mijn naam bij de farao en vraag hem of hij mij wil vrijlaten. 15Want ik ben ontvoerd uit mijn geboorteland, het land van de Hebree&#235;n, en nu zit ik hier onschuldig.&#8217;</div><div class="p"> 16Toen de bakker de gunstige uitleg van de eerste droom had gehoord, vertelde ook hij zijn droom aan Jozef. &#8216;In mijn droom,&#8217; zei hij, &#8216;liep ik met drie manden gebak op mijn hoofd. 17In de bovenste mand zat gebak voor de farao, maar de vogels kwamen er op af en aten hem helemaal leeg!&#8217; 18&#8216;De drie manden betekenen drie dagen,&#8217; vertelde Jozef hem. 19&#8216;Drie dagen na nu zal de farao u laten onthoofden en uw lichaam op een paal spietsen. De vogels zullen het vlees van uw botten komen pikken!&#8217;</div><div class="p"> 20Drie dagen later vierde de farao zijn verjaardag en gaf een feest voor al zijn ambtenaren en personeel. Hij liet zijn wijnproever en de bakker uit de gevangenis halen om voor hem te verschijnen. 21-22 De wijnproever kreeg zijn oude functie terug, maar de bakker werd veroordeeld. Zijn lichaam zou op een paal worden gespietst. Alles kwam uit, zoals Jozef het had gezegd. 23De wijnproever vergat Jozef prompt en dacht niet meer aan hem.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch41" data-usfm="GEN.41">
 <div class="label">41</div><div class="s1">De dromen van de farao</div><div class="p"> 1Op een nacht, twee jaar later, droomde de farao dat hij aan de oever van de rivier de Nijl stond. 2Plotseling zag hij zeven mooie, vette koeien uit de rivier komen, die op de oever begonnen te grazen. 3Daarna kwamen nog zeven koeien uit de rivier, maar die waren zo mager dat je hun ribben kon tellen. 4De magere koeien naderden de vette koeien en aten die op! Op dat moment werd de farao wakker.</div><div class="p"> 5Hij viel al snel weer in slaap en kreeg een tweede droom. Nu zag hij een korenhalm met zeven mooie, dikke aren eraan. 6Maar opeens kwamen er zeven schrale, door de hete oostenwind verschroeide aren bij. 7En deze schrale aren slokten de zeven dikke aren op! Toen werd de farao wakker en realiseerde zich dat hij had gedroomd.</div><div class="p"> 8De volgende morgen dacht hij echter na over de dromen, maar kon niet bedenken wat zij mochten betekenen. Hij ontbood alle geleerden en wijzen uit het land en vertelde hun zijn dromen, maar geen van hen kon vertellen wat de dromen betekenden.</div><div class="p"> 9Toen kwam de wijnproever bij de farao en zei: &#8216;Nu herinner ik me mijn zonde! 10Een tijd geleden vielen enkelen van ons in ongenade en u liet het hoofd van de bakkerij en mij opsluiten in de gevangenis van het hoofd van de lijfwacht. 11Op een nacht hadden wij allebei een droom, maar allebei met een andere betekenis. 12Wij vertelden die aan een jonge Hebreeuwse man, een slaaf van het hoofd van de lijfwacht, die daar werkte en hij heeft deze voor ons uitgelegd. 13Alles wat hij zei, kwam uit: ik werd in mijn functie hersteld en de bakker werd ter dood gebracht en op een paal gespietst.&#8217;</div><div class="p"> 14De farao stuurde direct iemand naar de gevangenis om Jozef te halen. Jozef werd uit de kerker gelaten en mocht zich scheren en behoorlijke kleren aantrekken. Zo verscheen hij voor de farao.</div><div class="p"> 15&#8216;Ik heb de afgelopen nacht een droom gehad,&#8217; zei de farao, &#8216;en geen van deze mensen kan mij vertellen wat hij betekent. Ik heb gehoord dat jij dromen kunt uitleggen en daarom heb ik je hier laten komen.&#8217; 16&#8216;Ik kan geen dromen uitleggen,&#8217; antwoordde Jozef. &#8216;Maar God zal u de betekenis vertellen!&#8217;</div><div class="p"> 17De farao vertelde opnieuw wat hij had gedroomd. &#8216;Ik stond aan de oever van de Nijl,&#8217; begon hij, 18&#8216;toen plotseling zeven vette en gezond uitziende koeien uit de rivier kwamen en op de oever begonnen te grazen. 19Maar toen kwamen er zeven andere koeien uit de rivier. Die waren mager en uitgemergeld. Zulke lelijke dieren heb ik in het hele land nog nooit gezien! 20Die magere koeien aten de vette koeien die het eerst uit de rivier waren gekomen, op. 21Maar toch bleven zij net zo mager als daarvoor! Toen werd ik wakker.</div><div class="p"> 22Diezelfde nacht had ik nog een droom. Nu zag ik zeven aren op een korenhalm en alle zeven waren even mooi en dik. 23Toen kwamen, uit diezelfde halm, zeven verschroeide en schrale aren tevoorschijn. 24En die schrale aren slokten de vette aren op! Dit heb ik ook aan de geleerden verteld, maar zij konden mij de betekenis van de dromen niet uitleggen.&#8217;</div><div class="p"> 25&#8216;Beide dromen hebben dezelfde betekenis,&#8217; vertelde Jozef aan de farao. &#8216;God heeft u verteld wat Hij gaat doen in het land Egypte. 26De zeven vette koeien (en ook de zeven dikke aren) geven aan dat er zeven voorspoedige jaren komen. 27De zeven magere koeien (en ook de zeven schrale aren) betekenen dat de zeven voorspoedige jaren zullen worden gevolgd door zeven jaren hongersnood. 28Zo heeft God u laten zien wat Hij van plan is. 29De komende zeven jaren zullen grote voorspoed brengen in heel Egypte. 30Maar de zeven jaren hongersnood die daarop volgen, zullen zo vreselijk zijn dat alle voorspoed wordt vergeten. 31De honger zal het land uitmergelen. De hongersnood zal zo erg zijn dat zelfs de herinnering aan de voorspoedige jaren zal vervagen. 32Dat u tweemaal hetzelfde hebt gedroomd, wil zeggen dat het zeker gaat gebeuren en al snel ook, want God heeft het zo beslist. 33Welnu, ik denk dat het goed is als u een wijs man uitzoekt aan wie u de leiding geeft over een programma voor de voedselvoorziening van het hele land. 34-36Laat de farao opzichters aanstellen die gedurende de komende zeven jaar elk jaar een vijfde van de voedsel-opbrengst van heel Egypte opslaan in magazijnen. Zo krijgt u een voedselvoorraad voor de zeven jaren hongersnood die daarop volgen. Dan zal het land niet aan de hongersnood ten gronde gaan.&#8217;</div><div class="s1">Jozef als belangrijk staatsman</div><div class="p"> 37De farao en zijn adviseurs zagen wel wat in Jozefs voorstellen. Zij bespraken wie de leiding moest krijgen over die enorme onderneming. 38Toen zei de farao: &#8216;Wie kan dat beter doen dan Jozef? Hij is een man die duidelijk vervuld is met de Geest van God.&#8217; 39Toen wendde de farao zich tot Jozef en zei: &#8216;Aangezien God u de betekenis van de dromen heeft ingegeven, bent u de meest wijze man in het land! 40-41 Ik benoem u daarom tot leider van de voedselverzameling. Ik geef u een blanco volmacht in het hele land. U zult alleen aan mij verantwoording schuldig zijn.&#8217; 42Na die woorden schoof de farao zijn zegelring aan Jozefs vinger als teken van zijn koninklijke volmacht. Hij gaf hem prachtige kleren, hing een gouden keten om zijn hals en verklaarde plechtig: &#8216;Ik stel u aan als leider over het hele land Egypte.&#8217; 43De farao gaf Jozef zijn tweede rijtuig en overal waar hij verscheen, werd voor hem uit geroepen: &#8216;Kniel!&#8217; 44En de farao verklaarde tegenover Jozef: &#8216;Ik, de koning van Egypte, zweer dat mijn land u zal gehoorzamen.&#8217;</div><div class="p"> 45Voortaan noemde de farao Jozef &#8216;Safenat-Paneach&#8217; (Uitlegger van Geheimen) en gaf hem Asnat, de dochter van Potifera, de priester van On (Heliopolis), tot vrouw. Zo werd Jozef van gevangene in &#233;&#233;n keer de machtigste man in het land. 46Hij was dertig jaar toen hij bij de farao in dienst kwam. Jozef verliet hierna het paleis van de farao en begon een rondreis door het hele land. 47En ja, de zeven jaren die volgden, zorgden voor enorme oogsten. 48In die jaren verzamelde Jozef een deel van de oogsten in het hele land en sloeg dat voedsel op in de steden. 49De magazijnen werden zo vol dat men ermee was gestopt alles te tellen, er was geen beginnen aan.</div><div class="p"> 50Voordat het eerste jaar van de hongersnood aanbrak, had Jozef twee zonen gekregen bij zijn vrouw Asnat. 51Jozef noemde zijn oudste zoon Manasse (Hij die doet vergeten) en zei: &#8216;God heeft mij deze zoon gegeven om mij het verdriet uit mijn jeugd en het verlies van mijn thuis te doen vergeten.&#8217; 52De tweede zoon noemde hij Efra&#239;m (Vruchtbaar) en hij zei: &#8216;God heeft mij vruchtbaar gemaakt in dit land, waar ik als slaaf kwam.&#8217;</div><div class="p"> 53Zo gingen de zeven voorspoedige jaren voorbij. Toen begonnen de zeven jaren van hongersnood, precies zoals Jozef had voorspeld. 54Ook in de omringende landen mislukten de oogsten, maar de Egyptische opslagplaatsen zaten vol graan. 55Toen de Egyptenaren ook honger begonnen te lijden, smeekten zij de farao om eten en hij stuurde hen naar Jozef. &#8216;Doe precies wat hij zegt,&#8217; droeg hij hun op. 56-57 Terwijl de hongersnood de hele wereld in haar greep had, opende Jozef de opslagplaatsen en verkocht graan aan de Egyptenaren en aan de buitenlanders die naar Egypte kwamen om graan van hem te kopen.</div>
 </div>
 </div>
</div>

<div class="version vid75 iso6393nld" data-vid="75" data-iso6393="nld">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch42" data-usfm="GEN.42">
 <div class="label">42</div><div class="s1">Het eerste bezoek van Jozefs broers</div><div class="p"> 1Toen Jakob hoorde dat in Egypte graan te koop was, zei hij tegen zijn zonen: &#8216;Waarom staan jullie elkaar nog aan te kijken? 2Ik heb gehoord dat in Egypte graan te krijgen is. Jullie moeten daar voedsel gaan kopen, voordat we allemaal verhongeren.&#8217; 3Zo trokken Jozefs tien oudere broers naar Egypte om graan te kopen. 4Jakob hield zijn jongste zoon, Benjamin, thuis omdat hij bang was dat hem een ongeluk zou overkomen.</div><div class="p"> 5Te midden van talloze andere buitenlanders kwamen Isra&#235;ls zonen in Egypte aan, want overal heerste honger. 6Als leider van Egypte ging Jozef over de verkoop van graan en zo verschenen ook zijn broers voor hem. Zij bogen diep, met hun gezichten vlakbij de grond. 7Jozef herkende hen direct, maar deed net alsof zij vreemdelingen waren. &#8216;Waar komt u vandaan?&#8217; vroeg hij. &#8216;Uit het land Kana&#228;n,&#8217; antwoordden zij. &#8216;Wij zijn gekomen om graan te kopen.&#8217;</div><div class="p"> 8-9 Op dat moment herinnerde Jozef zich de dromen uit zijn jeugd! Maar hij vroeg verder: &#8216;U bent spionnen, u bent hier om te zien of de honger ons land heeft verzwakt.&#8217; 10&#8216;Nee, nee!&#8217; riepen zij. &#8216;Wij zijn hier echt om voedsel te kopen. 11Wij zijn allemaal broers en eerlijke mannen! Wij zijn echt geen spionnen!&#8217; 12&#8216;Jawel, dat bent u wel,&#8217; hield Jozef vol. &#8216;U bent hier om onze zwakke plekken te ontdekken.&#8217; 13&#8216;Dat is niet zo,&#8217; zeiden zij, &#8216;wij zijn thuis met twaalf zonen en onze vader woont in het land Kana&#228;n. Onze jongste broer is bij hem achtergebleven en een andere broer van ons is dood.&#8217; 14&#8216;Dat bewijst natuurlijk niets,&#8217; vond Jozef. &#8216;U blijft spionnen voor mij. 15Maar u kunt uw verhaal bewijzen: ik zweer bij het leven van de farao dat u hier niet wegkomt voordat ik die jongste broer heb gezien. 16E&#233;n van u kan hem gaan halen! De rest blijft hier achter in de gevangenis. Dan zullen we zien of uw verhaal klopt. En als er geen jongste broer blijkt te zijn, bent u spionnen!&#8217; 17Hij liet de tien broers drie dagen lang in de gevangenis zetten.</div><div class="p"> 18De derde dag zei Jozef tegen hen: &#8216;Ik ben een godvrezend man en daarom zal ik u een kans geven. 19Ik ga ervan uit dat u eerlijk bent en daarom: &#233;&#233;n blijft hier in de boeien achter, de rest mag terugkeren naar huis met graan voor uw gezinnen. 20Maar kom wel terug met die jongste broer! Op die manier zal ik weten of u de waarheid hebt gesproken. Als dat zo is, zal ik uw leven sparen.&#8217; De broers konden niets anders doen dan ja-knikken.</div><div class="p"> 21Onderling praatten ze opgewonden: &#8216;Dit hebben we allemaal te danken aan wat we Jozef vroeger hebben aangedaan. Wij zagen zijn angst en hoorden hem smeken, maar we wilden niet luisteren.&#8217; 22&#8216;Heb ik het jullie niet gezegd?&#8217; zei Ruben. &#8216;Maar jullie wilden niet naar mij luisteren. Nu worden wij voor zijn dood gestraft.&#8217; 23De broers konden niet weten dat Jozef, die erbij stond, alles had verstaan, want hij had via een tolk met hen gesproken. 24Nu liep hij het vertrek uit en huilde. Toen hij terugkwam, wees hij Simeon aan als degene die moest achterblijven en liet hem vastbinden waar zijn broers bij stonden.</div><div class="p"> 25Jozef gaf zijn dienaren opdracht de zakken van de mannen met graan te vullen en liet in het geheim het bedrag dat elke broer hem voor het graan had betaald, bovenin de zakken leggen! Bovendien zorgde hij voor voedsel voor onderweg. 26De broers laadden de zakken op hun ezels en begonnen aan de terugtocht.</div><div class="p"> 27Maar toen zij tegen de avond stopten en een van hen zijn zak opende om wat graan voor de ezels te pakken, vond hij zijn geld bovenop het graan! 28&#8216;Kijk nu eens!&#8217; riep hij naar de anderen. &#8216;Mijn geld zit hier in de zak.&#8217; Het klamme zweet brak hen uit. &#8216;Wat heeft God ons nu aangedaan?&#8217; vroegen zij zich angstig af.</div><div class="p"> 29Zo kwamen ze ten slotte terug bij hun vader Jakob in het land Kana&#228;n en vertelden hem het hele verhaal. 30&#8216;Die leider van Egypte die over het graan gaat, sloeg gelijk een bitse toon tegen ons aan,&#8217; vertelden zij Jakob. &#8216;Hij beschuldigde ons ervan spionnen te zijn. 31Wij hebben hem verteld dat wij eerlijke mannen zijn en geen spionnen. 32Wij zijn thuis met twaalf broers, allen zonen van &#233;&#233;n vader. Een van onze broers is dood en de andere is achtergebleven bij onze vader in het land Kana&#228;n. 33Toen zei die man tegen ons: &#8220;U zult moeten bewijzen dat uw verhaal waar is. Een van u blijft hier. De anderen gaan met graan voor uw gezinnen naar huis 34en komen bij mij terug met uw jongste broer. Dan zal ik weten wat u bent: eerlijke mannen of spionnen. Als u bewijst dat u eerlijk bent, zal ik uw broer teruggeven en kunt u hier te allen tijde komen om graan te kopen.&#8221;&#8198;&#8217; 35Toen zij de zakken met graan leegden, bleek in elke zak het geld te zitten dat zij hadden betaald! De vader en zijn zonen keken elkaar angstig aan.</div><div class="p"> 36Toen riep Jakob uit: &#8216;Jullie hebben mij van mijn kinderen beroofd! Jozef kwam nooit terug. Simeon zit gevangen en nu willen jullie Benjamin ook nog meenemen! Waar heb ik dat toch aan verdiend!&#8217; 37Ruben probeerde zijn vader te overreden: &#8216;Als ik Benjamin niet terugbreng, mag u mijn twee zonen doden. Ik neem de verantwoording voor hem op mij.&#8217; 38Maar Jakob weigerde: &#8216;Mijn zoon gaat niet mee. Zijn broer Jozef is dood en hij is de enige die is overgebleven van zijn moeders kinderen. Als hem iets overkomt, zou dat mijn dood betekenen.&#8217;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Laten we samen de Bijbel lezen (februari)Voorbeeld

Schrift

Over dit leesplan

Gerelateerde leesplannen