Ons dagelijks brood: troost vinden in tijden van verliesVoorbeeld

"Alleen God, alleen God is groot."

Dat was de plechtige en onverwachte verklaring van Jean-Baptiste Massillon toen hij met zijn preek begon tijdens de begrafenis van koning Lodewijk de 14e.

De koning, die graag Lodewijk de Grote genoemd werd, regeerde met absolute macht en ongelooflijke pracht in Frankrijk van 1643 tot 1715. Zijn begrafenis werd in een prachtige kathedraal gehouden die verlicht werd door één enkele kaars naast de sierlijke doodskist. Toen het tijd was voor Massillon om te spreken, boog hij voorover en blies hij de kaars uit. Toen verbrak hij de stilte met de woorden: "Alleen God is groot."

We erkennen en bewonderen enkele van onze medestervelingen die worden beschouwd als grote denkers, grote wetenschappers, grote uitvinders, grote presteerders op welk gebied dan ook. In veel opzichten steken ze boven ons allemaal uit, gewone mensen, maar ze hebben nog steeds dezelfde behoeften als wij. Ze ervaren pijn en ongemak. Ze hebben bezorgde gedachten en hongerige harten. Ze kunnen de dood niet omzeilen, noch garanderen dat ze leven na de dood hebben.

Alleen God is echt groot, groot genoeg om in al onze noden te voorzien, groot genoeg om onze zonden te vergeven, en groot genoeg om ons door de donkere dalen van de dood te dragen tot in de eeuwigheid, om voor altijd met Hem te zijn. Dus we verklaren samen met de psalmist: "Want U bent een grote God" (Psalmen 86:10, HTB). — Vernon Grounds

In een wereld van lege superlatieven is God de Grootste.