Wandelen in het Licht van JezusVoorbeeld

1 Johannes 3:1-17 HSV - Kinderen van God

Vandaag gaan we verder met onze serie. Het wordt niet minder prikkelend; we gaan steeds een laagje dieper om Gods hart, Zijn stem en Zijn leven beter te begrijpen en toe te passen op ons ‘mens-zijn’ en ons gemeente-zijn.

Vers 1: “Zie, hoe groot [potapos - bovennatuurlijk] is de liefde die de Vader ons gegeven heeft, dat wij kinderen van God worden genoemd. Daarom kent de wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent.”

Wat we in vers 1 ontdekken, is het enorme ontzag en de overweldiging van Johannes over de allesomvattende liefde van God. Vanuit Gods liefde komt het besef en de verwondering dat wij Zijn kinderen mogen zijn!

Misschien ken je dat gevoel wel: overweldiging, groot ontzag en blijdschap over je status in Jezus. Tegelijkertijd valt iets op: er staat niet dat we “Gods kind” zijn, maar “Gods kinderen”. Dit leert ons dat het belangrijk is elkaar te hebben: de gemeente van Christus als een zuivere plaats van waarheid.

Het deelgenoot-zijn van de gemeente en van Jezus heeft consequenties:

De wereld kent en begrijpt ons niet! Tot nu toe merken we dit nog weinig in onze samenleving, althans niet in ons leven hier in Hardenberg. Vaak denken we dat het ‘niet gekend worden’ door de wereld te maken heeft met een bepaalde radicaliteit waarmee we preken. Dat is deels waar, maar de essentie ligt dieper: de wereld zet zich van nature af tegen God.

Wanneer een gemeenschap tot levend geloof komt en Jezus belijdt als de enige Weg tot God, heeft dat consequenties. Denk bijvoorbeeld aan die kerk in Amsterdam die een tijd geleden in brand werd gestoken omdat ze Jezus belijden, of aan die man die met de organisatie Presence God aanbidt achter een piano en door de politie werd weggehaald. Er werden zelfs Kamervragen over gesteld.

Vers 2: “Wanneer Hij geopenbaard zal worden, zullen wij Hem gelijk zijn, want wij zullen Hem zien zoals Hij is.”

Het “Hem gelijk zullen zijn” heeft twee aspecten:

1. Toekomstperspectief: We zullen Jezus van aangezicht tot aangezicht aanschouwen. We hebben een vurig verlangen om Hem te ontmoeten.

2. Huidige realiteit: Het is een proces dat nu al gaande is (zie vers 3). Ons leven is een voortdurende transformatie van heiliging, tot aan die dag dat we Hem volledig zullen zien.

Vers 4: “Ieder die zonde doet, doet ook wetteloosheid; want zonde is wetteloosheid.”

Volgens Johannes is het onmogelijk om bewust in zonde te blijven leven wanneer we zijn ondergedompeld in Gods liefde en heiliging.

De term “wetteloosheid” duidt niet op een incidentele misstap, maar op een bewuste keuze om elk gezag te verwerpen. Dit is niet zomaar zondigen, maar een opstandige houding. Vraag jezelf eens af: zijn jouw keuzes in overeenstemming met Gods wil?

We kunnen niet God dienen én tegelijkertijd de zonde liefhebben. Johannes zegt zelfs in vers 8: “Wie de zonde doet, is uit de duivel.” Eén van de grootste misleidingen is misschien wel: “Ach, het valt wel mee.” Of: “Het is niet mijn schuld.”

Wanneer we met een slecht hart bezig zijn met anderen, is dat niet van God (denk aan Kaïn en Abel). Ook relaties gebaseerd op genot en niet op echte, goddelijke liefde, brengen ons ver van God.

Vers 10-13: “... Wie de rechtvaardigheid niet doet, is niet uit God, evenmin als hij die zijn broeder niet liefheeft ...”

De boodschap vanaf het begin is dat wij elkaar lief moeten hebben. Jezus koppelt de wet uit het Oude Testament (“Heb uw naaste lief”) aan een geestelijke dimensie. Liefde gaat niet alleen om je eigen volk, maar om ieder schepsel.

Johannes herinnert ons eraan dat de wereld ons zal haten (vers 13). Het woord “haten” (Grieks: misei) is het tegenovergestelde van liefhebben. Hieruit kunnen wij leren hoe wij ons moeten onderscheiden in een wereld waarin mensen elkaar veroordelen en vernederen.

Vers 16: “Hieraan hebben wij de liefde leren kennen, dat Hij voor ons Zijn leven heeft gegeven. Ook wij moeten ons leven geven voor de broeders.”

Ons leven staat haaks op wat de wereld zonder God begrijpt. De liefde van Jezus moet ons eerst overweldigen. Erken dat Hij voor jou gestorven is en dat Zijn bloed vergeving schenkt voor al je zonden.

Pas wanneer we ondergedompeld zijn in het sterven en opstaan van Jezus, kunnen we deze liefde ook uitdelen. Dan worden we kinderen van het licht. Onze focus verandert: waar we eerst voor onszelf leefden, zien we de wereld nu door Gods ogen. We komen op voor de kwetsbaren en delen onze rijkdommen.

Slotgedachte: “Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven.”

Ik verlang ernaar dat we met radicaliteit blijven preken, handelen en leven. Dat we bereid zijn elkaars lasten te dragen en elkaar tot steun zijn. Dan onderscheiden we ons in deze ene waarheid: Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven. Laten we bereid zijn onze levens helemaal te geven.