Een hartsbesluit

Tijdens de driejarige opleiding in het paleis van koning Nebukadnessar moesten ze een dieet volgen bestaande uit het beste voedsel en de beste wijn van de koninklijke keuken. Maar zodra ze te horen kregen dat ze dat verplicht moesten eten, namen de vier vrienden duidelijk stelling. Daniël liet Aspenaz weten dat zij niet van het eten van de koning wilden eten. Het mocht in de ogen van de koning dan wel het beste eten zijn, in de ogen van God was het eten onrein. Dat had God duidelijk in zijn woord opgeschreven en op grond daarvan wezen ze dit eten af. Ze wilden ook niet onder invloed zijn van wijn, maar helder en scherp van geest zijn.

De vier jongens kenden het woord van God en dat is belangrijk omdat je daarin leest wat God van ons vraagt en je tot de ontdekking komt wat zijn wil is voor ons leven.

De vier jongens waren daar zonder hun ouders en het hing dus echt van hun beslissing af. Maar hier wordt duidelijk dat ze al langer geleden een persoonlijk besluit hadden genomen om God te dienen. En niet zomaar een besluit. Een hartsbesluit.

Daniel en zijn vrienden hadden zich namelijk in hun hart voorgenomen om henzelf niet te verontreinigen met het eten van de koning, nog voordat ze een voet in het paleis hadden gezet. Ook wij zullen heel duidelijk een radicaal hartsbesluit moeten nemen om ons niet te laten verontreinigen met de dingen van deze wereld.

Nederland was ooit een christelijk land. De overgrote meerderheid geloofde in Jezus. Dat is allang niet meer zo. De meerderheid in ons land gelooft niet in God. De cultuur waar je in leeft, heeft een negatieve invloed op je. Misschien ben je de enige christen in je klas en is het moeilijk om te blijven staan voor God! Maar er is kracht in het nemen van een hartsbesluit. Het begint met een radicale keuze. Net zoals Jozua het volk opriep om te kiezen tussen de afgoden en de God van Israël! En Jozua is duidelijk over zijn keuze: Ik en mijn familie, wij zullen de Heer dienen.