Jezus & IsraëlVoorbeeld

De Verborgene

Er is een gedachte in het geloof van Israël dat God zo groot is, dat Hij zo’n majesteit en heerlijkheid heeft dat wij die niet alleen niet kunnen bevatten maar ook niet kunnen verdragen. Daarom zegt de Heere ook de Schriften dat niemand Hem ooit gezien heeft en dat niemand dat ook kan. God bewoont een ontoegankelijk licht en is een verterend vuur. En toch openbaart Hij Zich aan mensen.

Maar in die openbaring maakt Hij Zich als het ware benaderbaar voor mensen. Daarom kunnen wij lezen dat Hij met Mozes sprak van aangezicht tot aangezicht, zoals iemand met zijn vriend spreekt. En daarom lezen wij dat Hij zijn vriend Abraham met twee van zijn engelen bezoekt op het heetst van de dag (Gen.18).

Als we spreken over zijn openbaring aan de wereld, moeten wij zeggen dat God zich bij de schepping geopenbaard heeft in zijn Woord. Zo begint Johannes zijn evangelie met: In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Alle dingen zijn door het Woord geworden (Joh.1:1). Paulus bedoelt hetzelfde maar Hij spreekt over de Zoon. God heeft door de Zoon zijner liefde de hemelen en de aarde geschapen. Die Zoon is het beeld van de onzichtbare God (Kol.1:15). De Hebreeënbrief noemt in zijn aanhef de Zoon de afstraling van zijn heerlijkheid en de afdruk van zijn wezen. En ook deze brief vermeldt dat God door de Zoon alle dingen geschapen heeft. Die Zoon of dat Woord, zegt Paulus, was in de gestalte van God en was aan God gelijk (Fil. 2).

Het is de Zoon waarin God zich manifesteert of openbaart als Hij de wereld schept en zijn volk reddend nabij komt. Het is de Zoon ook die zich volkomen in de Torah en de profeten geopenbaard heeft. Hij was en is de stem van de profetie (1 Petr. 1:1).

En als de overste van de hemelse legermachten is Hij voortdurend op aarde geweest. Hij heeft zich in het midden van Israël bewogen als de Engel des Heeren. Daarom kan Mozes ook zeggen dat de Engel des Heeren aan Hem verscheen uit de brandende braambos en kan Hij ervan gewagen dat de Engel des Heeren aan Abraham verscheen boven de berg Moriah en tot hem sprak dat Abraham Hem volkomen gehoorzaam was.

Het is die Engel, die uitdrukking van Gods wezen, waarvan de profeet Jesaja zegt dat deze benauwd was in de benauwdheid van Israël en hen tot een verlosser werd (Jes. 63:9).

Er is een bekend anekdote over de wederkomst van Christus. Een rabbijn en een dominee vragen allebei aan Jezus of Hij hier al eerder geweest is. Waarop de Messias met betraande ogen antwoordt: ‘Mijn kinderen jullie zouden eens moeten weten hoe vaak Ik er al was!’

En het is daarom ook – je zou er zomaar overheen lezen – dat de Heere Jezus zijn tegenstanders in Jeruzalem verwijt dat zij anders met Hem omgaan dan Abraham deed. Zij willen Hem doden terwijl Abraham Hem gastvrij ontving (Gen.18 en Joh. 8:40). Maar daarmee komen we ondertussen tot een geweldige ontdekking. Degene door Wie het leven geschapen is, degene die aan de wieg van Israël gestaan heeft, die voortdurend in de nabijheid van Israël was, de Zoon, die in de gestalte van God was, die is mens geworden in het midden van Israël.

Jezus is dus in zijn persoon de verbinding tussen de Zoon en Israël. Hij is werkelijk op een diepe wijze Immanuël, God met ons, maar dan uitgesproken door Joden in Galilea en Jeruzalem en in de diaspora.

Op deze wijze doet God zelf verzoening voor de zonden van zijn volk, zoals Hij voorzegde (Ez. 16:63). Op deze wijze bevestigd de Zoon van God de beloften van de Vader. Op deze wijze geeft de Zoon van Israël een nieuwe impuls aan de roeping van het Joodse volk om een licht te zijn voor de wereld en op deze wijze sterft de Zoon van Israël voor de zonden van de wereld.

Het heil is inderdaad uit de Joden.