Jezus & IsraëlVoorbeeld

De kerk en Jezus

Voor ons is Jezus de Zoon van God, die onze zonden weggedragen heeft. Het is misschien wel de kern van ons geloof dat wij verzoend zijn door het bloed van Christus. Dat betekent ook dat voor ons de weg naar het eeuwige leven openstaat. Niets kan ons meer scheiden van de liefde van God, zelfs de dood niet. De Hebreeënbrief schrijft dat Christus de duivel, die de macht over de dood had, onttroont heeft en ons bevrijd heeft van de angst voor de dood (Hebr. 4). In dit verband spreekt de schrijver wel over Gods ontferming over het nageslacht van Abraham, maar ook wij mogen in deze bevrijding delen.

Jezus geeft ons echter meer dan dat. Door zijn Geest laat Hij ons delen in zijn geloof. De apostel Paulus vertelt dat wij gerechtvaardigd zijn door het geloof van Jezus Christus. (Rom.1:17 en 3:21). Deze woorden worden wel eens vertaald met ‘door het geloof in Jezus Christus’. Maar ik meen dat dit niet de beste vertaling is. Wij worden niet in de juiste verhouding met de Heere gebracht door ons eigen geloof, maar door het geloof wat ons geschonken wordt uit de rijkdom van Christus.

Daarnaast mogen wij door de Heilige Geest ook de krachten proeven van de toekomende eeuw (Hebr. 6:5). Het is nog niet volkomen, maar er gebeurt wel wat in de verbondenheid met Christus. Hij is voor ons het Hoofd van de Gemeente. Of om het anders te zeggen: Hij is het hoofd en wij zijn de ledematen (of lidmaten). En Christus bestuurt zo de gemeente en de afzonderlijke leden ervan. Hij geeft de gaven van leren, van besturen, van dienen en van barmhartigheid. Sommigen rust Hij toe tot evangelisten, anderen tot opzieners en herders en Hij geeft ons ook een voorsmaak van het leven van de toekomende eeuw: Op onze voorspraak worden zieken genezen, demonen uitgedreven. Sommigen mogen profetieën uitspreken en weer anderen worden in hun aanbidding en lofprijzing meegenomen tot de taal van engelen.

Op deze wijze is de kerk, in alle nederigheid, een voorbode van het Koninkrijk. En dat alles vindt zijn oorsprong, zijn wezen in wat Paulus zegt (geparafraseerd): "Niet ik leef meer, ik ben met Christus gekruisigd en nu leeft Christus in mij" (zie Galaten 2:20).

Ik weet ook wel – ik ben geen vreemdeling in de kerk – dat de werkelijkheid soms een ander beeld laat zien en dat onze kerk soms aan geestelijke bloedarmoede lijdt, waardoor gemeentes zelfs ophouden te bestaan. Maar waar het hier om gaat en wat wij natuurlijk nooit mogen opgeven, is dat wij mogen putten uit de immense rijkdom van Jezus Christus.