Grenzen 101Voorbeeld

We zijn verantwoordelijk "naar" en "voor"

We zijn verantwoordelijk naar anderen en voor onszelf. Galaten 6:2 zegt: "U moet elkaars moeilijkheden en problemen dragen, dan voldoet u aan de wet van Christus." (HTB) Dit vers toont onze verantwoordelijkheid naar elkaar.

Vaak hebben anderen lasten die te zwaar zijn om te dragen. Ze hebben niet genoeg kracht, middelen of inzicht om de lasten te dragen en ze hebben hulp nodig. Onszelf wegcijferen om voor anderen te doen wat zij voor zichzelf niet kunnen is de opofferende liefde van Christus tonen. Dit is wat Christus voor ons deed. Hij deed wat wij voor onszelf niet konden doen; Hij redde ons. Dit is verantwoordelijk zijn "naar".

Aan de andere kant zegt Galaten 6:5: "Ieder is zelf verantwoordelijk voor wat hij doet." (HTB) Iedereen heeft verantwoordelijkheden die alleen hij of zij kan dragen. Deze dingen zijn onze eigen specifieke lasten waar we dagelijks verantwoordelijkheid voor moeten nemen en die we moeten uitzoeken. Sommige dingen kunnen niet door iemand voor ons worden gedaan. We moeten verantwoordelijkheid nemen voor bepaalde aspecten in ons leven die onze eigen lasten zijn.

De Griekse woorden voor moeilijkheden en last geven ons inzicht in de betekenis van deze teksten. Het Griekse woord voor moeilijkheden betekent "overbelastende moeilijkheden" of moeilijkheden die zo zwaar zijn dat ze zwaar op ons drukken. Deze moeilijkheden zijn als rotsblokken. Ze kunnen ons verpulveren. Er mag niet van ons worden verwacht dat wij zelf een rots dragen! Het zou onze rug breken. Wij hebben hulp nodig met de rotsblokken — in tijden van crisis en drama's in onze levens.

Het Griekse woord voor last betekent echter "vracht" of "de last van dagelijks zwoegen." Deze woorden beschrijven de dagelijkse dingen die we allemaal moeten doen. Deze lasten zijn als rugzakken. Rugzakken kunnen gedragen worden. Er wordt van ons verwacht dat we onze eigen rugzak dragen. We worden geacht om te gaan met onze eigen gevoelens, houdingen en gedrag, en met de verantwoordelijkheden die God aan ieder van ons heeft gegeven, ook al kost het moeite.

Problemen ontstaan wanneer mensen handelen alsof hun moeilijkheden dagelijkse lasten zijn en hulp weigeren, of hun dagelijkse lasten rotsblokken zijn die zij niet zouden moeten dragen. Het resultaat van deze twee situaties zijn ofwel onophoudelijke pijn of onverantwoordelijk gedrag.

Omdat we anders pijn blijven lijden of onverantwoordelijk worden, is het belangrijk om te definiëren wat 'mij' is, waar mijn grens van verantwoordelijkheid ligt en waar die van iemand anders begint.