Geloof; Deel 2 van 3Voorbeeld

Geloof lijkt vaak dwaas

“Mijn spreken en mijn prediking bestonden niet in overtuigende woorden van menselijke wijsheid, maar in het betonen van geest en kracht, opdat uw geloof niet zou bestaan in wijsheid van mensen, maar in kracht van God” (1 Korinthe 2:4-5, HSV).

Geloof is niet voorbehouden aan domme mensen, zoals wel wordt beweerd. Alsof het Evangelie niet bestand zou zijn tegen kritische vragen en redelijk nadenken. Gelukkig klopt daar niets van! Tegelijkertijd is het wel waar dat menselijke wijsheid en geloof soms botsen.

De apostel Paulus legt uit dat God ervoor heeft gekozen om mensen tot geloof te brengen door “de dwaasheid van de prediking”, in plaats van door de wijsheid van de wereld, met allerlei scherpzinnige filosofische redeneringen. Dit leidt ertoe dat sommige mensen het Evangelie hooghartig afwijzen. Die houding staat haaks op het eenvoudige geloof dat God van ons vraagt. Hij wil dat we zijn boodschap van redding “ontvangen als een kind”, onvoorwaardelijk vertrouwend op onze hemelse Vader.

Er is niets mis mee om na te denken over je geloof en er met anderen over van gedachten te wisselen. Maar de kans dat je door filosofische argumenten iemand tot geloof kunt brengen, is klein.

Als mensen niet overtuigd worden door “wijsheid van mensen”, waardoor dan wel? Door de kracht van Gods Geest. En die wil het Woord van God gebruiken, als we het lezen in de Bijbel of horen vertellen door anderen.

Voer jij wel eens discussies over het Evangelie met ongelovigen? Wat zijn je ervaringen tot nu toe? Wat helpt om mensen meer te overtuigen?