Door alledaagse dingen

Op het Opwekkingsfestival sprak ik eens met iemand, toen ik ineens een beeld kreeg van een parapluhoedje. Toen ik dit beeld deelde, voegde God er een hele profetie aan toe. Ze had in een heel droge periode geleefd, maar God sprak tegen haar dat ze zich moest verheugen, omdat er een tijd van regen aankwam, een tijd van nieuwe dingen. Dit raakte haar enorm. De tranen rolde over haar wangen. Daarna heb ik iets van vijf minuten over haar kunnen profeteren en bidden. Als ik dat beeld niet had ontvangen met de mogelijkheid dat het van God kwam, was dit nooit gebeurd.

Een zendingsechtpaar dat tijdelijk terug was in Nederland, werd gezegend in een dienst die ik bijwoonde. Opeens kreeg ik een beeld van het spelletje “Lemmings” waarin in dat spelletje een luikje in het plafond openging en er mannetjes uitkwamen die je moest besturen. Ik had dat spelletje al twintig jaar niet gespeeld en het was heel raar dat ik daar bij hen aan moest denken. Ik heb inmiddels geleerd dat dan de kans groot is dat het beeld van God komt. Op dat moment kreeg ik bij dat beeld ook een woord. Ik deelde het beeld na de dienst en zei erbij: “God gaat jullie nieuwe mensen geven om samen mee op te trekken.” Daarna begon God te spreken over de dingen die ze samen zouden gaan doen en opzetten. Toen ik die woorden sprak, begonnen ze te huilen, want het was precies datgene waar ze al heel lang voor aan het bidden waren.

Wat we vaak moeilijk kunnen bevatten, is dat God spreekt door alledaagse dingen. Dit beïnvloedt natuurlijk ook de manier waarop Hij met ons communiceert. Dit kan je soms nogal verrassen. Vooral, als je beeld van profetie gestaafd is aan de oudtestamentische profetieën. Deze bevatten een bepaald beeld en taalgebruik dat voor ons nogal vreemd en verheven klinkt. Misschien dat we dit beeld voor onszelf een beetje moeten bijstellen, als we effectief willen wandelen in profetie en profetische bediening. God ziet onze wereld, onze beleving, onze cultuur, onze films, onze muziek, onze hobby’s en alles waar we ons mee bezighouden. Hij gebruikt deze dingen om tot ons te spreken. Dit laat alleen maar zien hoe nauw betrokken Hij met ons is. Maar durven wij ook te gehoorzamen en uit te stappen, als Hij op zo’n manier spreekt?