De vrouwen aan Jezus’ VoetenVoorbeeld

De vrouw zonder naam, die Jezus’ voeten nat huilt (2)

Zijn voeten werden nat door haar tranen

Ergens kan het ongemakkelijk voelen, die vrouw zonder naam uit Lucas 7, die, als ze Jezus ontmoet, zo hard moet huilen dat zijn voeten nat worden van haar tranen. Want eerlijk: als wij huilen, verontschuldigen we ons vaak of maken we snel een grap om de sfeer weer luchtiger te maken. Maar deze vrouw laat haar tranen de vrije loop. Vervolgens maakt ze ook nog haar haar los, wat in die tijd een behoorlijk impertinente daad is. Schaamteloos en een tikkie ordinair. En zo zit ze aan de voeten van Jezus. Nee, ze zit er niet alleen aan, ze kúst ze. Stoffige voeten, misschien een beetje stinkend zelfs (Hij was mens en liep hele einden). De intimiteit van die handeling is bijna niet voor te stellen. Het voelt een beetje gek.

Maar Jezus vindt niets van dit alles ongemakkelijk. Wij, mensen, maken het ongemakkelijk door de conventies die we hebben aangenomen, door de schone schijn die we belangrijker vinden dan de naakte waarheid. Deze vrouw huilt, laat haar schaamte varen en stort zich aan de voeten van Jezus.

Ga dat ongemak vandaag niet uit de weg, maar ga het aan. In de Bijbel staan veel verhalen die een beetje schuren. Dat is omdat ze jou iets duidelijk willen maken.

Luister: Open the eyes of my heart van Audrey Assad, of de Nederlandse versie: Schijn met uw licht in mijn hart.

Wat moet jij loslaten; welke denkbeelden over jouw relatie met Jezus?