De vrouwen aan Jezus’ VoetenVoorbeeld

De vrouw zonder naam, die Jezus’ voeten nat huilt

Jouw verhaal definieert jou niet

Een vrouw zonder naam … In dit eerste verhaal heeft de vrouw geen naam. De meningen zijn verdeeld: is deze vrouw Maria Magdala of juist Maria van Betanië – de zus van Marta en Lazarus – of toch niet? Sommige theologen denken van wel, omdat het verhaal veel overeenkomsten heeft met de verhalen uit de andere evangeliën; anderen zeggen stellig van niet, omdat het bijvoorbeeld chronologisch niet zou kunnen.

Eigenlijk is het heel mooi dat we haar naam niet weten. Stel dat deze vrouw Maria Magdala is. Wij zouden haar vervolgens identificeren aan de hand van haar verhaal: die vrouw, die met die demonen … Er zou gefluisterd worden. Hoe vaak doen we dat nu al, bij anderen of onszelf?

In dit cruciale verhaal over Jezus’ liefde wordt de naam van deze vrouw niet genoemd. Wat haar heeft gevormd, misschien zelfs mísvormd, doet er niet toe. Alleen de liefde tussen Jezus en haar. Jezus kijkt verder dan jouw verhaal, Hij ziet je écht. Dat is tegelijkertijd wellicht een reden om een drempel te voelen om aan zijn voeten te zitten: als Hij jou echt ziet, wat ziet Hij dan allemaal, wat je liever verborgen houdt?

Bedenk of schrijf op wat jou vaak belemmert om aan Jezus’ voeten te zitten.