Geloven met hart en ziel

Geloven is het accepteren van een aantal regels en geloofsovertuigingen, zo lijkt het soms. Als je daar moeite mee hebt, ben je – zo lijkt het – niet of minder gelovig. Toch is geloof veel meer dan met je hoofd instemmen met het geloof. Ook je hart en ziel zijn daarbij onmisbaar.

Maria laat ons zien wat geloven is. Ze is een jong meisje uit een onbetekenende plaats, Nazaret. Plotseling verschijnt de engel Gabriël aan haar. Gabriël vertelt haar dat ze zwanger zal worden en een zoon, Jezus, zal baren. Hij zal de zoon van de Allerhoogste genoemd worden. De Heilige Geest zal over haar komen, zegt Gabriël, want voor God is niets onmogelijk.

Het is een bizarre boodschap. Denk je maar eens in hoe dat voor Maria geweest zou zijn. Toch komt ze niet met allerlei tegenargumenten. Ze zegt: ‘Zie, de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord.’ Ze zingt een loflied voor God, die grote dingen heeft gedaan en haar, als heel gewoon meisje, ziet en uitgekozen heeft. Maria gelooft niet alleen met haar hoofd, maar met haar hele wezen. Ze zingt van geluk en geeft woorden aan wat er leeft in haar hart en ziel. Zo maakt ze ruimte voor God in haar leven en laat zij ook ons zien wat het betekent om te geloven.

Is geloven voor jou iets van je hoofd of van je hart? Hoe kun je in het geloof je gevoel en je denken bij elkaar houden?