Genieten van God

"Proef en zie, dat de HEERE goed is. Gelukkig is de man die bij Hem schuilt" (Psalmen 34:9, EBV24).

Twee mannen zitten in de binnenste kerker van een Romeins fort. Kleren van het lijf gescheurd, verwond door stokslagen, voeten in het blok. Het zijn Paulus en z’n reismakker Silas. Ze hebben zojuist in Filippi, in het noorden van Griekenland, over Jezus gesproken en mensen gedoopt. Dat kwam hen duur te staan.

Zitten ze in de put? Nee, wat hen betreft hoort dat erbij, die tegenstand. Paulus zal later zeggen: "Maar ik acht mijn leven niet kostbaar voor mijzelf, opdat ik mijn loopbaan en bediening mag voltooien, die ik van onze Here Jezus ontvangen heb om te getuigen van het Goede Nieuws van de genade van GOD" (Handelingen 20:24, EBV24).

Die twee doen wat ze zeggen. Ze zijn niet gefocust op zichzelf, maar op God en zijn genade. Hij is hun grootste vreugde. Zelfs in deze ellendige omstandigheden proeven ze de goedheid van de Heer en genieten ze van Hem. Daarom zingen ze er ook luid op los. Dat het rond middernacht is maakt in dat donkere hol toch niet uit.

Dan trilt een aardschok de deuren en boeien los. Een mooie bijkomstigheid (zie Handelingen 16:20-26). Of is dat normaal als je intens geniet van Gods goedheid?