Bijbels leiderschap: Het voorbeeld van JozuaVoorbeeld

Leiderschap in de Bijbel: de last van een volk dragen

“Jozua, de zoon van Nun, de dienaar van Mozes, een van zijn uitgekozen jongeren…” (Numeri 11:28, HSV).

Als we nadenken over leiderschap in de Bijbel, springt de figuur van Mozes meteen in het oog.

Hij was door de Heere God aangesteld om het volk Israël te leiden in een turbulente periode van hun geschiedenis. Het volk had generaties lang in Egypte gewoond, maar werd daar steeds slechter behandeld. Ze riepen tot God om hulp, en Hij stelde Mozes aan om het volk uit Egypte te leiden, dwars door de woestijn heen naar het land Kanaän. Dat land had God al aan hun voorvaders beloofd. Daar zouden ze voortaan veilig en vrij kunnen wonen.

Het was bepaald niet makkelijk om leiding te geven aan zo’n grote groep mensen, die bovendien allerlei moeilijkheden tegenkwamen op hun reis en Mozes daarvoor verantwoordelijk hielden. Mozes kon deze taak niet alleen aan. Daarom moest hij 70 mannen uitkiezen om hem te helpen. “... Zij zullen samen met u de last van dit volk dragen, zodat u die niet zelf alleen hoeft te dragen”, zei God (Numeri 11:17, HSV).

In vers 28 lezen we over “Jozua, de zoon van Nun, de dienaar van Mozes”. De tekst maakt niet helemaal duidelijk of hij één van deze 70 mannen was, of een extra persoonlijke assistent van Mozes. In ieder geval hielp hij Mozes om “de last van het volk te dragen”.

Vind jij dit een treffende omschrijving van leiderschap? Of zou jij andere woorden passender vinden? Welke woorden zou jij gebruiken?