Ongezien

"...zeggende: Zo iets hebben wij nog nooit gezien!" (Marcus 2:12b, NBG51)

Wat Jezus in deze perikoop doet, is ongezien. De mensen staan versteld en loven God. Ze kijken naar Jezus met andere, nieuwe ogen. Anders dan de vier vrienden zijn zij (nog) niet vol geloof naar Jezus toe gekomen. De genezing lijkt op het eerste zicht wel specialer en spectaculairder dan de vergeving van de zonden. Als Jezus zonder boodschap van vergeving was rondgetrokken en wonderen had verricht, dan had Hem dat ongetwijfeld veel volgelingen opgeleverd. Het geloof in Jezus voegt echter een extra dimensie toe aan de genezing van ziekten: Jezus laat aan de verlamde en zijn vrienden zien en horen dat zijn komst naar deze wereld alles te maken heeft met vergeving en een nieuw begin. En dat vraagt om een schone lei.

‘Nog nooit gezien’ heeft in dit verhaal nog een tweede betekenis: de mensen hebben dankzij Jezus’ optreden nu ook oog voor de lamme die voorheen ongezien was en aan de rand van de maatschappij stond. Misschien werd hij wel opgemerkt, maar niemand leek zich echt om hem te bekommeren, behalve zijn vier dragers.

In die zin is het verhaal ook een oproep om echt rondom ons te kijken en oog te hebben voor wie niet gezien wordt. Ieder mens wil ergens bij horen en deel uitmaken van een geheel. Ieder mens wil bij naam genoemd worden. Als we te veel met onszelf of met regels en wetten bezig zijn, verliezen we de ander uit het oog.

De weken voor Pasen kunnen ook een periode zijn om na te denken over dingen in ons leven die om een nieuw begin vragen. Hoe is dat voor jou?