Sinaï of Sion

"Maar jullie zijn gekomen bij de berg Sion,..." (Hebreeën 12:22, BB).

In de Bijbel staan twee bergen symbool voor twee verbonden. De berg Sinaï vertegenwoordigt het oude verbond, de berg Sion het nieuwe.

Je staat niet voor de berg Sinaï (Hebreeën 12:18, BB). Daar brandde Gods toorn, omdat de wet mensen beoordeelde op hun gedrag, wat tot veroordeling leidde. Het volk was zo bang voor God dat het niet in zijn buurt wilde komen. Hij was als een verterend vuur.

Je staat voor de berg Sion (Hebreeën 12:22, BB). Dat is de berg waar Abraham van droomde. Hij zag op die berg het hemelse Jeruzalem gebouwd, vol met mensen die net als hij zouden leven vanuit het geloof in Gods genade (Hebreeën 11:10, BB). Dat zijn de mensen die niet meer veroordeeld worden, omdat het effect van de wet is weggenomen en de genade het laatste woord heeft.

Op de berg Sinaï heerste de wet, die mensen tot slaven maakte (Galaten 4:24, BB). Er waren daar priesters die hen voortdurend aan hun zonde, schuld en straf herinnerden.

Op de berg Sion heerst de genade, die mensen vrijgemaakt heeft (Galaten 4:26, BB). Daar kun je onbelemmerd met God omgaan, dankzij Jezus, onze koning en hogepriester.

Hij heeft ons met zijn bloed eens voor altijd gereinigd van een slecht geweten (Hebreeën 9:22 en 10:10, BB).