De beloofde MessiasVoorbeeld

Opgevaren ver boven alle hemelen

Lezen: Psalm 68:18–20; Lukas 24:50–53; Efeze 4:8–10; Hebreeën 1:3

SOAP: Efeze 4:10

Jezus kwam met een speciaal doel op aarde. Wij vieren in deze advent tijd zijn eerste komst. We reserveren een maand per jaar om opnieuw de verwachting te beleven waarmee Gods volk zoveel honderden jaren wachtend heeft uitgezien naar de komst van de beloofde Messias.

Nu we weten dat de Messias al een keer gekomen is, kijken we vol verwachting uit naar zijn terugkeer. Jezus’ eerste komst was bedoeld om ons te redden van zonde en dood. Zijn volmaakte leven en zijn offerdood waren de prijs die wij hadden moeten betalen voor onze zonden. Maar Hij stierf in onze plaats, zodat wij nooit de geestelijke dood en de scheiding van God zouden hoeven meemaken, als wij in Hem geloven.

Psalm 68 beschrijft dat de Messias niet alleen onze lasten draagt en ons bevrijdt, maar ook dat Hij ten hemel zou varen. De hemelvaart lijkt soms een beetje een toegift na alles wat er gebeurt rondom de opstanding, maar het is een cruciaal onderdeel van Gods belofte.

Toen Hij stierf voor onze zonden, is Jezus neergedaald in de diepten, zoals Paulus zegt in Efeze 4. Er is een beperkt aantal teksten dat gaat over wat er gebeurd is tijdens de dagen tussen Jezus’ sterven en zijn opstanding, en eeuwenlang hebben de geleerden getwist over de betekenis van die teksten. Wat we in elk geval zeker weten is dat Jezus werkelijk de zonde en de dood heeft overwonnen. Jezus heeft ervaren hoe diep het lijden en de pijn is van het door God verlaten zijn, en dat is het lijden en de pijn die wij verdiend hadden vanwege onze zonden.

Jezus daalde neer, maar Hij is daarna ook opgevaren, na zijn opstanding, naar de rechterhand van God. Hij heeft alles wat God wilde volbracht en Hij steeg ten hemel naar zijn troon. Daar zal Hij blijven, nu Hij zonde en dood volkomen heeft overwonnen, totdat Hij terugkomt om ons te halen, zodat wij voor eeuwig bij Hem zullen zijn.