Niet okéVoorbeeld

In de tijd van de Bijbel waren er nog geen moderne sanitaire voorzieningen. Daardoor kon je 's ochtends niet even snel in de douche of een glas water uit de kraan pakken. In plaats daarvan hadden veel gemeenschappen een lokale waterbron. ‘s Ochtends kwam er uit elk huis iemand met een paar emmers om zoveel water te putten als nodig was en mogelijk om naar huis te dragen. En daarna moest je zuinig met het water omgaan en bewaren tot je het echt nodig had. Anders zou je op die dag nog een reisje naar de bron moeten maken.

Dit betekende dat mensen in de dagen van Jezus veel kieskeuriger moesten zijn over wanneer ze wat water wilden drinken. Dat was vast heel vervelend. Ze woonden in een erg warm klimaat, moesten overal naartoe lopen, en had vrijwel iedereen fysiek zware klussen te doen. Daar kregen ze vast vaak en veel dorst van. En toch moesten de mensen voorzichtig zijn met de beperkte hoeveelheid water die ze konden drinken.

Je kan je dus wel voorstellen dat Jezus' woorden in het stukje van vandaag voor veel opwinding zorgden onder zijn toehoorders. Water dat ervoor kon zorgen dat je nooit meer dorst zou krijgen? Daarvoor wil iedereen toch wel tekenen!

Maar Jezus had het niet over lichamelijke dorst. Hij had het over iets dat veel dieper gaat en zelfs veel belangrijker is. Hij sprak over de hoop die Hij wil brengen. De meesten van ons raken hun hoop erg makkelijk kwijt. We worden bezorgd en gestresst en het voelt alsof onze hoop helemaal weg is. Maar Jezus zegt dat slechts één slokje van zijn hoop ervoor zorgt dat je nooit meer dorstig zult zijn.