In het verborgeneVoorbeeld

De afgelopen dagen stonden we stil bij het helpen van anderen. Hierbij zagen we gisteren al een kleine verschuiving waarbij het niet zozeer ging om het vertellen aan anderen, maar om hoe wij er zelf mee omgaan. Vandaag gaan we verder in die lijn door te kijken naar de woorden van Jezus in Mattheüs 6 verzen 5 en 6. Daar zegt Jezus dat we in de stilte, in het verborgene, uit het zicht van de anderen moeten bidden.

Zegt Jezus hier dat we niet langer in het openbaar mogen bidden? Nee, zeker niet. Het gaat ook hier weer om onze motieven. Waarom doen wij wat doen? In die tijd was het niet ongewoon dat mensen het gebed gebruikten om indruk te maken op anderen. Of dat nu gebeden waren die doordrenkt waren van valse bescheidenheid of ellenlange gebeden waarin kennis van de wet werd geëtaleerd. Mensen misbruikten het gebed, niet om met een dankbaar en afhankelijk hart te praten met God, maar om indruk te maken op anderen.

Jezus roept zijn volgelingen daarom op tot een nieuwe standaard. Breng het gebed weer naar het verborgene, daar waar niemand je ziet dan God en God alleen. Zodat het gebed weer iets wordt van het hart, waar je in intimiteit connectie maakt met jouw hemelse Vader. Dat is de basis, daar begint het allemaal, in de stilte, weg van alles en iedereen.