Jezus en een vrouw met schuld en schaamte

Zoals veel Oekraïners nu Russen haten en de ene groep de andere naar het leven kan staan, zo walgden Joden en Samaritanen van elkaar. Jezus was een Jood en had onderweg naar het noorden makkelijk een ommetje kunnen maken, maar Hij móest door Samaria heen. Jezus was een rechtschapen man en had deze Samaritaanse vrouw met een bedenkelijk verleden makkelijk op afstand kunnen houden, maar Hij wachtte haar gewoon op bij een put.

Je kunt Jezus lang op afstand houden. De Samaritaanse vrouw benadrukte alle verschillen tussen Jezus en haar. Zij was een vrouw, Hij een man. Zij was een Samaritaanse, Hij een Jood. Zij klampte zich vast aan haar traditie waarin de put van Jakob heel belangrijk is. Maar Jezus legde haar subtiel uit dat een put van traditie en eerdere geloofservaringen vroeg of laat droog kan vallen. Terwijl als je drinkt van het water dat Jezus je geeft, dan word je een bron waaruit het water opwelt, zodat je nooit meer dorst hebt. En als Jezus haar een vraag stelt die vol in haar pijngrens zit – ‘ga uw man eens roepen’ – begint ze wanhopig een theologisch debat over waar en hoe je moet bidden. Jezus beslechtte in alle rust kloof na kloof. Totdat Hij haar gebroken hart bereikte. Daar waar het het meeste pijn deed. Totdat Jezus de laatste kloof tussen hen beiden beslechtte en Hij de Samaritaanse vrouw vertelde dat Hij de Messias is. Degene die haar verlost van haar schuld en schaamte. Degene die haar weer haar waardigheid en haar plek in haar gemeenschap teruggeeft.

Waar doet het pijn in jouw leven? Hoe heb jij Jezus op afstand gehouden? Hoe kan Jezus jou helpen, jou verlossen?

De Samaritaanse vrouw holde terug naar de stad waar haar hart was gebroken en nodigt haar stadsgenoten uit voor ook een onvergetelijke ontmoeting met Jezus. Wie in jouw omgeving gaat gebukt onder schuld en schaamte? Wie zou jij kunnen voorstellen aan Jezus?