Het mysterie van aanbiddingVoorbeeld

Na een kleine uitstap naar koning David gaan we weer terug naar koning Josafat. Vandaag zoomen we in op het laatste voorbereidingselement van de oorlog: aanbidding (2 Kronieken 20:18, NBG51).

“Toen boog Josafat zich neer met het aangezicht ter aarde (SHACHAH), en geheel Juda en de inwoners van Jeruzalem wierpen zich neer voor het aangezicht des Heren, om de Here te aanbidden.”

Nadat God heeft gesproken over wat het volk moet gaan doen, kan het volk niets anders dan God aanbidden. En nee, dat is geen lofprijzing of gebed met mooie woorden onder muzikale begeleiding. Het is een moment van overgave, toewijding en gehoorzaamheid aan God. Het is hét moment van het (opnieuw) maken van een bewuste keuze om Gods plan te volgen, zich aan Hem toe te wijden, en Hem volledig te vertrouwen op basis van wat Hij heeft gesproken.

En dát is wat aanbidding is.

En dat is ook wat een aanbidder een ware aanbidder maakt. Iedere dag opnieuw de keuze maken om te leven zoals God het van je vraagt. En dat is niet altijd even makkelijk. Dus voor vandaag wil ik je uitdagen:

Wil jij een ware aanbidder zijn? Kies er dan vandaag (en morgen, en overmorgen, et cetera) voor om in alles wat je doet Gods plan te volgen, je aan Hem toe te wijden, en Hem volledig te vertrouwen op basis van wat Hij heeft gesproken.

O ja, ik zou nog even terugkomen op lofprijs. Het is heel simpel: Lofprijs wordt aanbidding wanneer we er bewust voor kiezen om te zeggen: “God, U bent goed” ondanks onze omstandigheden. Op dat moment kies je er namelijk bewust voor om dat te geloven en je je daar aan over te geven. Simpelweg liedjes zingen, dat is de misvatting, is niet wat ware aanbidding is. Maar net zoals Josafat te midden van zijn strijd tot God bidt en Hem lofprijst, dát is ware aanbidding.