Haat tegen Israël en het Joodse volkVoorbeeld

De kerk en het Joodse volk

In Romeinen 11 heeft Paulus het over de beloften voor Israël. Hij zegt dat de beloften, gedaan in het Oude Testament, nog steeds gelden. Daarna laat hij zien dat Israëls vijandigheid tegenover het Evangelie deel is van Gods plan om de boodschap van Jezus’ reddingswerk ook tot de heidenen (niet-joden) te laten komen! Daarbij maakt Paulus duidelijk dat God zijn volk niet verstoten heeft. Zijn beloften blijven staan!

Helaas meenden velen in de kerk dat God Israël wel had verstoten. Joden kregen de schuld van de dood van Jezus en werden vaak vervolgd. De kerk beweerde dat Israël had afgedaan. Dat christenen nu het ‘nieuwe Israël’ waren. Dit wordt ook wel de ‘vervangingsleer’ genoemd: Israël telde niet meer mee, het christendom was nu ‘Gods volk’. Kan dat waar zijn? Sloot God niet een eeuwigdurend verbond met Abraham? Dat is dan toch niet zomaar voorbij, toch?

De gevolgen van de vervangingsleer hebben de geschiedenis van het christendom helaas besmeurd. Christelijke kruisvaarders vermoordden op weg naar Jeruzalem talloze Joden. De bekende hervormer Maarten Luther riep op om synagogen en Joodse boeken in brand te steken en rabbijnen te verbieden te onderwijzen. Tijdens de Holocaust stond op de gespen van Duitse uniforms: ‘God met ons’. En ook vandaag de dag denken veel christenen nog dat Israël achterhaald en niet meer relevant is. Maar als God zo veel van zijn volk houdt, zouden wij dat dan ook niet doen?