Elk verlangend hartVoorbeeld

Een egoïst en de ware Koning van de Joden

Toen de wijzen Jeruzalem binnentrokken en vragen stelden over de pasgeboren koning van de Joden, probeerde Herodes zijn toenemende paniek te verbergen. Hij begreep de betekenis van de aanwezigheid van de wijzen in Jeruzalem en wist dat ze niet zomaar ergens opdoken. Ze waren op een missie om de echte Koning der Joden te kronen, en dat was een probleem.

Keizer Augustus had Herodes de titel “Koning van de Joden” gegeven als tegenprestatie voor zijn vader Antipater. Herodes was niet eens Joods, maar Idumeeër. Ongeacht hoe hij de titel ontving, geloofde hij dat hij de rechtmatige koning van de Joden was, en ieder ander die deze titel opeiste vormde een bedreiging voor zijn troon.

Het koningschap van Herodes zorgt nog steeds voor verdeeldheid onder historici, omdat hij een man van uitersten was. Aan de ene kant was hij een bouwer zonder gelijke. Zijn grootste en belangrijkste bouwproject was de wederopbouw van de Joodse tempel. Kosten noch moeite werden gespaard bij de wederopbouw en zelfs de rabbijnen, die niet de grootste fans van Herodes waren, maakten vaak opmerkingen over de onovertroffen schoonheid ervan.

Maar aan de andere kant werd al het goede dat Herodes deed, enorm overschaduwd door zijn buitengewone achterdocht en wreedheid. Iedereen die van verraad werd verdacht, was in zijn aanwezigheid niet veilig, zelfs zijn familie niet. Toen hij vermoedde dat zijn favoriete vrouw, Mariamne, en hun tweelingzonen zich zijn troon wilden toe-eigenen, liet hij ze allemaal vermoorden.

Dus toen Herodes het nieuws hoorde dat er weer een koning van de Joden was geboren, werd hij bedreigd en belegde hij een geheime bijeenkomst met de wijzen. Hij droeg hen op om hem te informeren over de verblijfplaats van het koningskind, zodat hij hem ook kon aanbidden. Maar nadat ze in een droom waren gewaarschuwd niet naar Herodes terug te keren, gingen de wijzen via een andere weg naar huis.

Het trieste resultaat van de machtshonger van deze egoïst was een moorddadige razernij. Hij liet alle jongetjes van twee jaar en jonger in Bethlehem vermoorden.

Het leven van Herodes is een voorbeeld van een voortdurende kosmische machtsstrijd tussen licht en duisternis. Vanuit aards perspectief wilde Herodes elke strijd om zijn troon tegengaan. Maar vanuit geestelijk perspectief was dit het werk van satan, die probeerde de slangenbreker, Jezus Christus, te doden. (Genesis 3:15).

Als Christus niet de Koning der koningen en Heere der Heren was, zou hij dan zo'n bedreiging blijven voor de koninkrijken van deze wereld? Het feit dat de wereld 2000 jaar later de Koning der Joden, geboren in BETHLEHEM, nog steeds niet kan negeren, bewijst nog maar eens zijn Koningschap!

Herodes is gekomen en gegaan, en dat geldt ook voor veel andere heersers. Hoewel Jezus een bedreiging blijft voor de aardse koninkrijken, kan niets de vooruitgang van het Koninkrijk van God tegenwerken. Er is één Koning, en zijn naam is Jezus. Het vanzelfsprekende antwoord op zijn komst is om voor Hem te buigen en Hem te aanbidden.

• Hoe bedreigt de geboorte van Jezus hedendaagse koninkrijken en heersers?
• Hoe bedreigt de geboorte van Jezus mijn bereidheid om Hem te laten heersen en regeren in mijn leven?