Vertrouwen op God als je het moeilijk hebtVoorbeeld

De diepten van het lijden

Lees: Klaagliederen 4

SOAP: Klaagliederen 4:17

Nadat gisteren de tekst uit Klaagliederen 3 enige verlichting en hoop bracht, worden we in hoofdstuk 3 weer bepaald bij de harde realiteit van onmenselijk lijden. De Babyloniërs hadden Jeruzalem ingenomen, jacht gemaakt op de inwoners en gevangenen weggevoerd. Zij vernietigden nog meer steden in Juda en lieten het gebied in totale verwoesting achter en de overgebleven mensen verkeerden in mensonwaardige omstandigheden. De schrijver van het boek gaat verder met weeklagen over de toestand om hem heen, en aan de hand daarvan gaan wij verder met leren hoe treuren en klagen in de praktijk gedaan mag worden.

Juda zag tevergeefs uit naar hulp, want het volk smeekte Egypte om steun, maar Egypte trok zich terug en liet Juda over aan de invasie van de Babyloniërs.

En wij, hoe vaak zoeken wij niet op alle mogelijke verkeerde plaatsen naar hulp, en tevergeefs? Onze ogen raken vermoeid, we worden moedeloos en tenslotte beseffen we dat geen van al die dingen waarvan we iets verwacht hadden, ons kan redden. Misschien hadden ook wij wel vrienden en mentors zoals de profeet Jeremia, die tegen ons zeiden dat we naar de Heer moesten kijken en ons tot Hem moesten wenden, maar dat wilden we niet. Het leek ons dat praten met de Heer weinig verschil zou maken, of misschien wisten we eigenlijk niet goed hoe wij God konden benaderen met wat we op ons hart hadden.

Het kan zijn dat dat onze houding is, als er dingen gebeuren waarover we moeten klagen. We begrijpen niet wat er gaande is, we zien geen hoop en het lijkt of God Zich stilhoudt. We willen het uitschreeuwen en vragen “Waarom?! Hoe lang nog, O Heer?!” maar we weten niet zeker of zulke uitbarstingen wel gepast zijn als we de Schepper van hemel en aarde aanspreken.

Als we het weeklagen in praktijk brengen, banen we daarmee een weg voor ons zwaar belaste, gepijnigde hart om te naderen tot de troon van genade. Het geeft de gelovige niet alleen toegang, maar bemoedigt ook om naar de Heer te gaan, naar de Schepper en Onderhouder van alle dingen, en onze klacht met Hem te delen. Hij is onze hemelse Vader, en Hij heeft een diepe liefde voor zijn kinderen.

We erkennen dat we op de verkeerde plaatsen naar hulp hebben gezocht en daar hebben we berouw over. We beseffen opnieuw wie God is en - wat onze omstandigheden ook mogen zijn - wij proclameren opnieuw dat Hij heilig is. God is waarachtig en wat Hij zegt is waar. Het lijden rondom ons kan nog zo overweldigend zijn, maar de enig juiste reactie is vertrouwen op de Heer die alles in zijn macht heeft. In zulke periodes kunnen we Hem prijzen omdat Hij ons een stem heeft gegeven – een stem waarmee we ook mogen klagen.