Vertrouwen op God als je het moeilijk hebtVoorbeeld

De glorie die komt

Lees: Romeinen 8:18–39

SOAP: Romeinen 8:18

Deze week leren we wat bijbels klagen is en onze aandacht gaat daarbij uit naar wat het betekent om God te vertrouwen en ons vertrouwen in onze weeklacht te uiten. In de klaagpsalmen is de ommekeer een belangrijk element. Dit is het moment waarop de psalmist zijn vertrouwen op God tot uitdrukking brengt, terwijl hij het in wanhoop tot Hem uitroept. In het boek Klaagliederen verwoordt de profeet Jeremia te midden van totale verwoesting toch zijn geloof in God en zijn vertrouwen op Gods goedheid, macht en heiligheid.

Weeklagen is een uiting van vertrouwen. Wanneer we huilen en rouwen om verlies, dood, pijn en moeite, erkennen wij dat dit niet is hoe het hoort te zijn. We geloven dat God goed is, maar onze omstandigheden lijken ons iets anders te tonen. Klagen geeft ons de mogelijkheid onze pijn en onze droefheid vrijmoedig aan God te tonen. Wanneer we God vragen ons te helpen en in onze omstandigheden tussenbeide te komen, dan tonen we daarmee ons geloof. Als we niet zouden geloven dat God ons te hulp kan komen, zou er geen reden zijn om Hem iets te vragen. Klagen is onze pijn delen met God en uiting geven aan ons geloof in zijn mogelijkheid en bereidheid om ons te helpen.

Naast het vrijmoedig uiten van onze pijn aan God is ook het bevestigen van ons vertrouwen een belangrijk element bij het klagen. Het kan soms moeilijk zijn om God in onze diepste pijn te vertrouwen. Op deze momenten mogen we de Schrift lezen, waarin ons verklaard wordt Wie God is en waarin we zijn oneindige liefde voor ons, zijn bereidheid te handelen en onze zekerheid in Hem opnieuw voor ogen mogen krijgen.

Romeinen 8:18-39 is een goede plek om te beginnen. Dit gedeelte geeft erkenning aan lijden, toont aan hoe mooi hoop is en verklaart ons de onveranderlijke liefde van God. Deze week zullen we deze verzen meerdere keren lezen, waarbij we ons telkens op een ander aspect van de waarheid van deze verzen richten.

Allereerst houden we vandaag ons lijden tegen het licht van de eeuwigheid. Paulus bagatelliseerde zijn lijden niet, noch dat van de vroege kerk. Hij herinnerde de gemeente in Rome eraan dat lijden ons dichter bij Christus brengt, omdat we deelgenoot worden van zijn lijden. Wat wij ook meemaken, ons lijden weegt echter niet op tegen de heerlijkheid die we zullen hebben wanneer we in de hemel met Hem verenigd zijn. Wij zijn in Hem verheerlijkt en in ons lijden met Hem verenigd.